Een terugblik van inmiddels alweer zo’n 12 jaar geleden…
Ik weet het nog als de dag van gisteren, dat wij samen met onze vrienden Florus en Jannie van den Berg, op die bewuste maandag 4 oktober 2010 in de late namiddag ergens langs de Wildbaanweg op de Hoge Veluwe stonden, een beetje in de luwte van een oude vliegden.
En… later ineens ‘oog in oog’ stonden met deze schitterende 18-ender.
Geduld
Het was eigenlijk vrij rustig op de heide, hoewel de bronsttijd van de edelherten zeker nog niet ten einde was, bleef het stil. Och… geduld is een schone zaak, dus was wachten het devies, zoals we het wel vaker meegemaakt hadden.
Dat geduld beloond wordt, dat merkten wij deze avond maar weer eens, want toen… na enkele uren later vanuit de bosrand deze schitterende 18-ender verscheen en langzaam maar zeker onze kant op kwam lopen, begonnen onze harten sneller te kloppen en ons bloed sneller te stromen, wat een schitterend hert!
Toen wij ineens ‘oog in oog’ stonden met deze schitterende 18-ender – Foto: ©Louis Fraanje
Vastgelegd
Op steenworp afstand bleef hij staan, als een levend standbeeld in de heide, enkele seconden maar, toch was het net genoeg om deze schitterende geweidrager een 18-ender, vast te leggen op de gevoelige plaat.
Daarna ging hij er als een speer vandoor, op zoek naar het vrouwvolk(de hinden), want even verderop bleek er werk aan de winkel, maar dit hadden we in ieder geval op de plaat!
Zo’n moment dat blijft je bij en dat vergeet je nooit meer, zoiets staat op je netvlies gebrand, dat kan ik u wel vertellen!
