Na lange tijd hadden wij Hubertus weer eens in beeld…
Op vrijdag 7 mei jl, waren wij samen met onze natuurvrienden Florus en Jannie van den Berg, op het Nationale Park De Hoge Veluwe. En ongetwijfeld komen dan de verhalen rondom het ons zo bekende hert Hubertus weer ter sprake.
Zij hadden hem de vorige maand op 12 en 20 april nog in zijn winterverblijf op Hoog Baarlo gezien en op de plaat gezet. ( Zie foto’s onder).
12 april 2021 – Het gewei van Hubertus begint al aardig te groeien – Foto: ©Florus van den Berg
20 april 2021 – Het gewei groeit gestaag door bij Hubertus – Foto: ©Florus van den Berg
Weerzien
En nu zagen we hem op de weide achter het Pompgebouw lopen, onder aardig wat publieke belangstelling, maar zoiets was wel te verwachten op deze vrijdag in mei. Mede ook omdat niet iedereen wist waar Hubertus de winter doorbrengt, en ook wij ons bezoek zoveel mogelijk beperken in deze rustperiode.
Maar… ondanks alle commotie rondom dit bijzondere hert, waren wij in ieder geval weer blij dat we hem zagen. Hij zag er goed uit, afgezien van zijn linkeroog dat inmiddels alweer een tijdje blind is, red hij zich prima en stoort zich absoluut niet aan zoveel publieke belangstelling.
Al mag men absoluut nooit uit het oog verliezen, dat ook Hubertus een wild dier is, onberekenbaar en zeker niet aaibaar!
Het bijzondere hert Hubertus op de weide bij het Pompgebouw – Foto: ©Louis Fraanje
Wat een knots van een gewei is het toch weer geworden – Foto: ©Louis Fraanje
Onverstoorbaar loopt hij te grazen, zoals we het van hem als ‘vrijbuiter’ gewend zijn – Foto: ©Louis Fraanje
Op de foto is duidelijk het ‘blinde’ linkeroog te zien – Foto: ©Louis Fraanje
Hier schijnt de late middagzon dwars door zijn gescheurde linkeroor heen – Foto: ©Louis Fraanje
Kroonjaar
Hubertus is en blijft een echte vrijbuiter, geboren in de lente van 2011, loopt hij inmiddels alweer zo’n 10 jaar lang over de Hoge Veluwe te sjouwen, dus is dit jaar een kroonjaar voor hem. En als het allemaal goed mag gaan kunnen wij en vele andere bezoekers van de Hoge Veluwe, nog een tijdje van hem genieten. Mits men Hubertus met respect behandeld, genoeg afstand bewaard en op de paden blijft, is er geen vuiltje aan de lucht. En… hoe groot zijn gewei dit jaar zal worden… weten we niet, dat wachten wij gewoon weer rustig af!
Lees ook: Het legendarische hert “Hubertus” – Deel 200
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje:
