Natuurliefhebber Henny van Soest
Wat is er met Hubertus aan de hand…
Hubertus heeft zich al een tijdlang niet meer laten zien, wat zou er toch aan de hand zijn? Ik kreeg van iemand een tip waar Hubertus eventueel zou kunnen zijn, dus de fiets op de auto en naar het park gereden. En eenmaal op de Hoge Veluwe naar de plaats van de tip gefietst.
En… ja hoor, na even goed rond te hebben gekeken, ontdekte ik hem niet heel ver van het fietspad tussen het hoge gras, camera bij de hand om hem te kunnen fotograferen als hij in de benen zou komen.
Daar zat Hubertus, verstopt tussen het gras te dommelen – Foto: ©Henny van Soest
Rek en strek oefeningen
Na een uurtje gewacht te hebben kwam er toch beweging in met een paar rek en strek oefeningen en meneer ging aan de wandel, Hubertus had er blijkbaar weer zin in. Hij stak het fietspad over naar een ondiepe kuil, waar nog een beetje modder in zat en begon aan zijn bekende bronstritueel. Zo te zien zat hij goed in zijn vel en ging hevig tekeer, zoals gebruikelijk in deze tijd van het jaar.
Hubertus is bezig met een paar rek en strek oefeningen – Foto: ©Henny van Soest
In de ondiepe kuil, waar nog een beetje modder in zat bezig met zijn bekende bronstritueel – Foto: ©Henny van Soest
Uit het oog
Na een tijdje vond hij het blijkbaar wel weer genoeg, hij klom uit de modderpoel omhoog en liep de grote vlakte op om vervolgens geheel uit het oog te zijn verdwenen.
Hubertus liep de grote vlakte op om vervolgens geheel uit het oog te verdwijnen – Foto: ©Henny van Soest
*********************************************************************************************************************
Woensdag 16 september jl.
Afgelopen woensdag weer de moed verzameld om het ons zo bekende hert Hubertus te gaan zoeken, omdat ook op Facebook stond, dat Hubertus niet meer werd gezien. Alhoewel ik had vernomen, dat hij onlangs toch een keer op de Wildbaanweg bij P1 gezien is en daar in de modderpoel heeft gepoedeld.
Mijn vrouw en ik dus heerlijk op de fiets gestapt en op zoektocht over de Hoge Veluwe, na een flink aantal kilometers gefietst te hebben, zien we op een gegeven moment een aantal mensen staan, die over de open vlakte in de richting van het bos staan te kijken. Nou… dan weet je het wel, dan is er blijkbaar iets te zien, maar wij zien in eerste instantie nog niets, maar als we dichtbij de groep mensen zijn, hebben wij het hert bij de bosrand in de smiezen.
Hubertus stond daar een beetje waggelend op zijn poten te dromen – Foto: ©Henny van Soest
Niet in orde…
En… ja hoor, het was Hubertus, maar wij zagen direct dat hij niet in orde was, hij zag er lichamelijk misschien wel goed uit, maar hij stond daar een beetje waggelend op zijn poten te dromen, met zijn ogen dicht en dat zijn wij niet van hem gewend.
En nu was hij met zijn kop de andere kant op gaan zitten – Foto: ©Henny van Soest
Dikke bult
En na een tijdje het hert goed te hebben bekeken, kwamen wij tot de conclusie, dat Hubertus toch echt niet honderd procent in orde bleek te zijn. Toch na enige tijd maar weer doorgefietst en wat verderop hier en daar even rondgekeken, maar het geval met Hubertus liet ons niet los. Dus toch maar weer terug naar Hubertus gefietst en nu had hij zich omgedraaid, op zo’n manier dat wij de andere kant van zijn kop zagen.
En toen zagen wij wat er aan de hand was, tjonge wat een oog zeg, een dikke bult en helemaal dicht. Geen wonder dat Hubertus zo rustig is en zich zo weinig laat zien!
Tjonge wat een oog zeg, een dikke bult en helemaal dicht – Foto: ©Henny van Soest
Tenslotte
We zijn naar de auto gefietst en hebben er nog lang over gepraat, hoe moet dit verder… Wij weten het niet, dergelijke gevallen komen natuurlijk vaker voor bij de dieren in het wild, normaal gesproken moet je in zo’n geval de natuur gewoon zijn gang laten gaan… . In ieder geval houden we het wel in de gaten en hebben de boswachter ervan op de hoogte gebracht!
Tekst en foto’s: ©Henny van Soest uit Lunteren
______________________________________________________________________________________________________________________
