De toestand met Hubertus blijft zorgelijk…
Hoe of dat je het wendt of keert, Hubertus blijkt toch niet helemaal in topconditie te zijn, dat zagen wij afgelopen maandag 21 september jl. in de namiddag, toen we een uurtje later, dan onze natuurvrienden Florus en Jannie van den Berg, ook een plekje langs de ‘drukke’ Wildbaanweg hadden gevonden.
Even daarvoor was Hubertus aan de andere kant van de weg – vanuit het niets – tevoorschijn gekomen, waarschijnlijk heeft hij daar al een hele tijd gezeten, maar had blijkbaar niemand hem vernomen.
Hubertus steekt de Wildbaanweg over – Foto: ©Florus van den Berg
Naar de overkant
Nadat Hubertus in de benen was gekomen, wilde hij naar de overkant, al bleek dat ter plaatse onmogelijk door de lange rij fotografen, dus liep hij net zolang door, totdat hij een mogelijkheid zag om de Wildbaanweg over te steken. Om daarna doelbewust richting de zoel te sjouwen en daar eens een lekker modderbad te gaan nemen.
Hier is Hubertus op weg naar de zoelplek – ©Florus van den Berg
Hubertus leeft zich maar eens heerlijk uit in de modder van de zoel of drinkplek- Foto: ©Florus van den Berg
Het ziet er allemaal wel heel stoer uit zoals hij daar staat – Foto: ©Florus van den Berg
Een ander hert
In de zoel of drinkplek leefde hij zich echt helemaal uit en rolde zich rond in de modder om daarna als een ‘koning’ te herrijzen. Tot zover zag het er allemaal heel stoer uit. Maar als er een ander hert in de bosrand verschijnt, gaat Hubertus er gelijk als een speer vandoor, en dat is toch heel opmerkelijk, want hij is niet gauw onder de indruk van zijn rivalen, dat hebben we vorig jaar wel gemerkt. De vraag rijst dan ook; ‘wat zou er toch aan de hand zijn?’
Hubertus komt op enkele meters van ons verwijdert, voorbij wandelen – Foto: ©Florus van den Berg
Iets met zijn ogen
Als hij op enkele meters van het publiek verwijdert, voorbij komt wandelen, valt het op dat de ontsteking bij zijn rechteroog iets minder is geworden, maar er is blijkbaar meer aan de hand. En dat ontdekken we pas als hij via de andere bronstplek, plotseling rechtsomkeert heeft gemaakt en binnen de kortste keren weer terug is.
Als hij zo vlak voor onze neuzen passeert, ontdekken we ook iets vreemds aan zijn linkeroog, er hangt een soort van grijs vlies voor, heel apart, dat zou weleens ‘foute boel’ kunnen zijn.
Maar voordat we hem goed en wel hebben bekeken, neemt hij de benen en draaft door het Pampelse Zand in de richting van de bossen onderlangs de Franse Berg, om daarna voorgoed uit ons zichtveld te verdwijnen.
Als Hubertus aan komt rennen, ontdekken wij iets vreemds aan zijn linkeroog – Foto: ©Louis Fraanje
Het rechteroog is redelijk in orde – Foto: ©Florus van den Berg
Maar het linkeroog is ‘foute boel’ – Foto: ©Louis Fraanje
Tenslotte
Al met al toch een bizarre toestand rondom het zo bekende en bijzondere hert op de Hoge Veluwe, hij is niet de Hubertus zoals wij die van de voorgaande jaren kennen, zeker de laatste weken was hij echt niet in topconditie. En zeker ook na het vorige verhaal van natuurliefhebber Henny van Soest, zijn we als natuurliefhebbers onder elkaar best een beetje bezorgd. Natuurlijk begrijpen wij ook wel dat zoiets vaker voorkomt en dat het publiek dat niet altijd te zien krijgt, maar bij Hubertus is dat toch anders, mede ook omdat je hem regelmatig tegenkomt en hij in al die jaren een echte ‘publiekslieveling’ is geworden.
Wij… en velen met mij, hopen dat het weer goed komt met Hubertus, meer kunnen we op dit moment niet doen, de tijd zal het leren, want een hert als Hubertus blijft ons bezighouden en vooral ook… verbazen!
Lees ook: Het legendarische hert “Hubertus” – Deel 190
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje:
