Blijven genieten van de moeflons wordt steeds moeilijker…
Onlangs hebben Fransien en ik nog weer eens extra genoten van een aanzit op de moeflons, het zijn en blijven gewoon schitterende dieren, die wij een warm hart toedragen. We waren al langer van plan om eens te gaan kijken, omdat er eventueel al lammetjes zouden kunnen zijn.
Tussen de bomen stond een kudde moeflons te kijken – Foto: ©Louis Fraanje
De kudde moeflons was erg onrustig – Foto: ©Louis Fraanje
Schichtig
Zo hebben wij de dieren vanuit de dekking een tijdje staan te observeren, een beetje schichtig keken ze telkens om zich heen, het leek net of ze op de ene of andere manier ergens van geschrokken waren. Normaal gesproken zaten ze in de hei of liepen soms wat heen en weer, maar dat was nu zeer zeker niet het geval, ze waren erg onrustig en regelmatig ging hier en daar een kop omhoog om te zekeren.
De hele kudde heeft zich omgedraaid en verdwijnt tussen de bomen – Foto: ©Louis Fraanje
Vogelvrij
De moeflon is een dier wat zijn plaats op onze Veluwe ten volle verdiend heeft. Maar blijkbaar door een beperkt aantal mensen ‘vogelvrij’ is verklaard. Niet dat deze mensen direct een hekel aan deze dieren hebben, maar wel vinden dat de moeflon niet in Nederland thuishoort. Dat daar-en-tegen bijvoorbeeld Heckrunderen, Schotse Hooglanders en Konikpaarden etc. ook niet inheems zijn, wordt ‘gemakshalve’ maar gewoon even aan voorbijgegaan. Over hypocriet gesproken!
Uiteindelijk gaat de hele kudde er dan toch vandoor – Foto: ©Louis Fraanje
Onvindbaar
Dat de moeflons zo langzamerhand alsmaar minder in aantal worden, is nagenoeg te danken aan de terugkeer van de wolf op de Veluwe, ik denk dat wij daarover met elkaar niet verder hoeven te discussiëren. In ieder geval op de Noord Veluwe is dat zeer zeker het geval, want daar vinden we in de vrije wildbaan geen enkele moeflon meer, helaas. Alleen binnen het raster op de Noorderheide zagen we er nog een aardig aantal rondlopen, maar je kon echt wel merken dat ze meer op hun hoede waren dan anders.
Dan ontdekken wij een buizerd tussen de takken – Foto: ©Louis Fraanje
Een buizerd
Langzaam maar zeker zijn de moeflons uiteindelijk tussen de bomen door verdwenen. En… dan ontdekken we ineens een prachtige buizerd met een bijna witte borst, hij zit verscholen tussen de takken van een oude els. Een machtig gezicht zo tussen de wirwar van takken, al is de pret niet van lange duur, want voordat we hem goed en wel in beeld hebben, vliegt de buizerd op en kiest het wijde luchtruim. Nou… ja, helaas het is niet anders, er zijn ergere dingen in het leven, dat ondervinden we nu dagelijks!
De moeflons zijn inmiddels ook uit het zicht verdwenen, volgende keer beter zullen we maar zeggen!
Lees ook: Moeflons op de vlucht – Deel 2
