Na 26 jaar hebben we de eik in de omgeving van Koblenz weer eens opgezocht
Vele jaren geleden kreeg ik het Duitse boek ‘Unsere Baumveteranen’ cadeau. In dit boek worden de monumentale bomen van Duitsland beschreven. Een paar foto’s van elke boom en een kaartje met de route verduidelijken de standplaats. De oude eik op deze pagina staat in de omgeving van Koblenz. In het boek genoemde boek wordt hij aangemerkt als ‘De mooiste eik van Duitsland’. Op de foto in het boek staat hij helemaal vrij in een glooiend landschap. Zonder enige beschutting heeft hij talloze stormen getrotseerd. Het is een mooi voorbeeld van een kerngezonde eik. Volgens de beschrijving is de eik minstens vierhonderd jaar oud. We willen de eik graag nog eens zien, maar het is niet naast de deur…
‘De mooiste eik van Duitsland’ staat langs de weg bij het dorp Endlichhofen in de omgeving van Koblenz. De foto is op dinsdag 17 oktober 2017 gemaakt. De stam is hol van binnen. Ruim 25 jaar geleden ben ik door een gat onderaan de stam naar binnen gekropen en omhoog geklommen. Nee, ik ben nu niet in de holle stam geweest, het gat is trouwens kleiner… – Foto: ©Gerrit de Graaff
Granaatvuur
In de Eerste Wereldoorlog heeft de boom nogal geleden toen Franse soldaten tegen de stam een vuur gingen stoken. Het kon gelukkig spoedig worden geblust. Aan het eind van de Tweede Wereldoorlog zijn twee grote takken van de eik afgeschoten door granaatvuur van de Duitse artillerie die de oprukkende Amerikaanse troepen in de omgeving van de boom probeerden tegen te houden. In de herfst van 1976 ontstond er brand in de vermolmde holle stam. Brandweerkorpsen uit de dorpen in de omgeving blusten het vuur dat veel weg had van een felle schoorsteenbrand. Iedereen dacht dat dit de genadeslag voor de eik zou betekenen, maar tot ieders verbazing kwamen in het voorjaar van 1977 weer nieuwe blaadjes aan de kale takken. Een paar jaar later was de boom weer helemaal hersteld van de brand. Nadien is de oude eik gerestaureerd en is zijn standplaats verbeterd.
Kijk, het gat hoger in de dikke stam zit er ook nog. De eik is ruim 400 jaar oud en nog in een prima conditie op 17 oktober 2017 – Foto: ©Gerrit de Graaff
In de holle stam
Op zaterdag 30 maart 1991, tijdens een korte voorjaarsvakantie, hebben Tiny en ik de prachtige eik in Duitsland voor het eerst opgezocht. We reden bij Venlo, over de snelweg 61, Duitsland in richting Koblenz. Daarna even zoeken naar de weg naar Endlichhofen. Bij Ruppertshofen wordt Endlichhofen aangegeven. Van verre zien we de eik al staan in het veld. De boom is nog kaal, maar aan de vele kleine takjes in de kruin is te zien dat hij in een goede conditie is. Er staat een bankje onder de reusachtige eik. De boom is veel groter als op het plaatje in het boek. Ik ga de eik opmeten: bijna zeven meter is de omtrek van de stam.
Op zaterdag 30 maart 1991 ben ik door het gat onderaan de stam naar binnen gekropen en in de holle stam naar boven geklommen – Foto: ©Gerrit de Graaff
Aan de achterkant van de eik ontdek ik, op vier meter hoogte, een groot gat in de stam. Op de grond zit ook een gat. Ik kan er doorheen kijken en ik kan zelfs naar binnen kruipen. Zo sta ik even later in de holle stam van ‘de mooiste eik van Duitsland’. Via een paar knobbels in de holle stam kan ik omhoog klimmen en door het grote gat kijken. Tiny maakt er een foto van. Het is onvoorstelbaar dat zo’n uitgebrande boom er zo prachtig uit kan zien. Hier zie je de kracht en de onverwoestbaarheid van een eik.
In de zomer van 1991 rijden we nogmaals langs deze reusachtige eik. Het was regenachtig weer. De boom zit dik in het blad en hij heeft een prachtige vorm. De dikke stam is hol, van onder tot boven, maar hij is zo sterk als een lantaarnpaal, want die is ook hol van binnen. Deze oude boom leeft dus alleen aan de buitenkant. Dat levende gedeelte kan nooit heel oud zijn. Van de vierhonderd jaar oude eik leeft alleen het weefsel van de laatste dertig of veertig jaar. ‘De mooiste eik van Duitsland’ kan nog generaties overleven.
De holle eik heeft in 1976 in brand gestaan: soort schoorsteenbrand. Ik kijk in 1991 door het gat in de boom naar buiten – Foto: ©Tiny de Graaff
Na 26 jaar
De tijd gaat snel. We zouden de dikke eik eigenlijk best nog een keer willen bekijken. Ruim 25 jaar is natuurlijk niet niks wat ons mensen betreft, maar eiken leven veel langer. We zijn benieuwd hoe het nu met de eik is. We moeten dan een keer overnachten. Op dinsdag 17 oktober 2017 hebben we de oude eik, na 26 jaar, nog weer eens opgezocht. Van verre is het nog steeds een baken in het landschap. Geen storende elementen in de omgeving. De eik ziet er heel goed uit. Dikke takken in de enorme kruin zijn aan elkaar verankerd met staalkabels om afbreken te voorkomen. De schors is mooi getekend. Prachtig. We hebben een nacht gelogeerd in een gezellig hotel langs de Rijn.
Meer informatie: tel. 0342-415911.
Ook gepubliceerd in Barneveldse Krant – 04-11- 2017 – Aflevering 586
_______________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje:
