Bewoond nest met drie jongen er in…
Als natuurliefhebbers van het eerste uur, ben je nieuwsgierig aangelegd, ik bedoel dat in de goede zin van het woord. Je bent steeds op zoek naar iets nieuws, iets anders dan anders en dit keer was dat de ontdekking van een zwarte spechtennest in een oude beuk, niet ver van de boswachterswoning. Vorig jaar waren we net te laat en waren ze al uitgevlogen, maar nu kwamen we er via via, achter dat er een bewoond nest met jongen zat. Afijn u heeft al het een en ander over de zwarte spechten kunnen lezen in het mooie spechtenverhaal van Ton Heekelaar.
Hadden we het nou goed gezien, waren het echt drie snaveltjes? – Foto: ©Louis Fraanje
Geduld
Aangekomen bij de plek waar het nest zich moest bevinden, stonden er nog enkele – ons bekende – natuurfotografen met hun camera’s in de aanslag. Dus stelden wij ook onze apparatuur op en wachten op de dingen die komen zouden. Eén van de ouders was net geweest, dus dan kan het maar zo een uur tot anderhalf duren voordat er weer één retour komt met eten. Dat klopte allemaal als een bus, alleen nu duurde het bijna twee uur, dus ook hier geldt weer, geduld en nog eens geduld!
Ja, hoor, er zitten drie jongen in het nest! – Foto: ©Louis Fraanje
Rode petjes
Ondertussen waren we er achter gekomen, dat er drie jongen in het nest zaten, één vrouwtje en twee mannetjes. Een schitterend gezicht was het om het drietal net onder het gat te zien zitten, af en toe zagen we alleen nog maar drie snaveltjes. De mannetjes zijn trouwens gemakkelijk herkenbaar aan de rode petjes, die zijn bij hen groter en lopen vanaf de snavel ver naar achteren, terwijl het vrouwtje maar een kleine rode vlek achterop het kopje heeft.
En maar schreeuwen om eten, de hele dag door – Foto: ©Louis Fraanje
Grootste snavel
Als moeder dan op het toneel verschijnt, is het hek van de dam, tjonge… tjonge… wat een kabaal, dan buitelen ze over elkaar heen om maar de eerste te zijn. Op een gegeven moment ging het vrouwtje over de rug van de mannetjes heen naar voren en had de grootste snavel in dit geval. Verder wil ik daar niet teveel over uitweiden, maar een goed verstaander heeft vaak maar een half woord nodig (grapje). (Het is ook op het filmpje te zien.)
De één nog harder dan de ander, moeder neemt even wat afstand – Foto: ©Louis Fraanje
Om de beurt
We zijn een aantal keren bij het nest geweest om te fotograferen en ook Fransien vond het echt een belevenis, zwarte spechten op het nest, dat zie je ook niet iedere dag, behalve nu dan hier. Om de beurt kregen ze een ieder zijn of haar deel van het voedsel, daarin zijn de zwarte spechten heel consequent.
Twee mannetjes en één vrouwtje, die schreeuwt het hardst – Foto: ©Louis Fraanje
Schoon en netjes
De eerste keer dat we bij het nest waren, zagen we na het voeren, de ouders naar binnen gaan, om even later met een volle snavel ‘poep’ weer naarbuiten te komen om het ergens buiten het nest te dumpen. Zo houden ze het nest schoon en netjes.
Alweer op weg om voedsel te halen voor de jongen – Foto: ©Louis Fraanje
Gevlogen of niet?
Het is maar goed ook dat de zwarte specht, bijna zo groot als een kraai, regelmatig roept, want je loopt er niet zomaar tegen aan. Het activiteitengebied van de zwarte specht is groot en bestrijkt enkele vierkante kilometers. Ze verschuilen zich bovendien graag achter stammen. Daarbij is hij schaars, want zo rond 2000 broedden er 1100 tot 1600 paren in Nederland, hoewel de laatste jaren het aantal dichter tegen de 1100 paar aan zal zitten.
Binnenkort volgt het tweede deel over de zwarte spechten, als de vogels dan nog niet gevlogen zijn, want het zal echt niet zo heel lang meer duren.
Lees ook: Zwarte spechten bespied – Deel 2
___________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje:
