Een eeuw faunabeheer op De Hoge Veluwe

Het eerste signaal dat enige vorm van faunabeheer nodig was

Toen Anton Kröller grond kocht, er een hek omheen zette en grofwild importeerde, gingen zijn gedachten niet naar faunabeheer uit. Hij wilde met zijn gasten jagen en daarvoor was veel wild nodig.Na korte tijd merkte zijn vrouw Helene op dat bomen en struiken grote schade ondervonden van het vele wild. Het was het eerste signaal dat enige vorm van faunabeheer nodig was.

Bosbouwers, jagers en bezoekers

Toen in 1935 Stichting Het Nationale Park De Hoge Veluwe eigenaar werd, ging het bestuur zich met het beheer bezighouden. Bosbouwers streefden naar een lage wildstand, jagers wilden veel wild. Het bestuur moest zorgen voor een sluitende begroting en daarvoor waren veel bezoekers nodig. De bezoekers wilden in de vrije natuur wild zien. De neiging om wat meer wild te houden dan verantwoord was, is jarenlang merkbaar geweest.

Wegens zijn 40 jarige jubileum op de Hoge Veluwe kreeg jachtopziener Mel Lieftink (links) van het Hubertus Gilde (in overleg met de HV) een loothert toegewezen. Het geschoten hert wordt ‘doodgeblazen’ door de jachtopzieners op de Hoge Veluwe. Op de foto (v.l.n.r) Jachtopziener Mel Lieftink, Chef Faunabeheer Lou Wetzels en jachtopzieners Eb Curré, Jan Venema en Jaques Planta – Foto: ©Archief Jan Venema

Toelaatbare aantallen

In het begin van de 21e eeuw ging de overheid een grotere rol spelen bij het vaststellen van de toelaatbare aantallen grofwild. De Veluwe werd verdeeld in Wild Beheers Eenheden(WBE), waarvan de Hoge Veluwe er één was. Per WBE werd een streefcijfer bepaald en werd het afschot vastgesteld.

Auteur Piet Hofman – Foto: ©JGS/Louis Fraanje

Realiseren

De gewenste stand voor edelherten op de Hoge Veluwe werd vastgesteld op 200 stuks. Het Park slaagde er als een van de weinige WBE’s in, dat aantal nagenoeg of geheel te realiseren.
Het streefcijfer voor wilde varkens(50 stuks) was met een dichtheid van één per 100 ha het laagste van de Veluwe.
(Bron: Vereniging Wildbeheer Veluwe, nieuwsbrieven 40 en 41)

Moeflons exoten

Reeën werden op de Hoge Veluwe niet of in zeer kleine aantallen bejaagd. Moeflons werden als exoten niet tot het inheemse grofwild gerekend; voor de Hoge Veluwe werd op historische gronden een uitzondering gemaakt. Streefcijfers en afschot voor moeflons werden door de Vereniging Wildbeheer Veluwe  niet gegeven. In het begin van de eenentwintigste eeuw werd de gewenste voorjaarsstand door het Park gesteld op 150 tot 160 stuks.

Nieuwgierig

Als lid van de Vereniging Vrienden van de Hoge Veluwe en bezoeker van het Park sinds 1952 was Piet Hofman nieuwsgierig naar de geschiedenis van het faunabeheer en meer in het bijzonder naar die van het grofwild. In dit nieuwe boek verteld hij het een en ander over ruim een eeuw faunabeheer op de Hoge Veluwe. Hierboven alvast een tipje van de sluier!

********************************************************************************************************************************************

Nieuw verschenen!

Een echte aanrader

In dit 112 pagina’s tellende boekwerk heeft auteur en Hoge Veluwe-kenner bij uitstek Piet Hofman, het zichzelf zeker niet gemakkelijk gemaakt, want 100 jaar geschiedenis over het faunabeheer van de Hoge Veluwe, dat schrijf je niet zomaar even op. Al met al is het een zeer lezenswaardig boekwerk geworden, waarin men – als het ware – meegenomen wordt naar vroeger en men niet alleen leest over het faunabeheer in cijfers en statistieken, maar juist ook over de mensen die er direct mee te maken hadden, beheerders, jachtopzieners en boswachters etc, komen uitgebreid aan de orde.

Willem Nab

Een oude bekende uit die beginjaren was jachtopziener Willem Nab, die bij de oprichting van De Stichting Het Nationale Park De Hoge Veluwe in 1935 in dienst kwam. Hij bleef chef-jachtopzichter, met een korte onderbreking, tot zijn pensionering in mei 1955. Lees meer >>

Standaardwerk

Een eeuw faunabeheer op de Hoge Veluwe, kan met recht een ‘standaardwerk’ genoemd worden, een keurig verzorgde lay out met veel schitterende foto’s, zowel kleur als zwart/wit. Voor de natuurliefhebber, die met recht geïnteresseerd is in het ‘groene’ gebeuren op de Hoge Veluwe, mag dit boek absoluut niet ontbreken in zijn of haar boekenkast!

********************************************************************************************************************************************

Een eeuw faunabeheer op De Hoge Veluwe

Deze 112 pagina’s tellende paperback is Deel 11