Het legendarische hert “Hubertus” – Deel – 26

Weerzien met een bijzonder hert!

Vorig jaar op 19 november schreven we voor het laatst over onze ontmoeting met Hubertus en daarna leek hij wel weer – zoals zo vaak – van de aardbodem verdwenen. Totdat wij eind februari – via een kennis – een foto van hem zagen op de facebook-pagina van Leida van den Brink uit Hoenderloo. Op de betreffende foto was duidelijk te zien, dat Hubertus inmiddels zijn oude gewei had afgeworpen. In de bosrand zagen we een hert staan die nog zijn gewei op had, dus was Hubertus niet alleen en liepen er meerdere herten.

Om reden, dat Hubertus op die plek een schitterend winterverblijf had, maakte zij deze dan ook liever niet bekend. Waarvoor alle begrip.

Een kale Hubertus eind februari 2016 - Foto: Leida van den Brink

Een kale Hubertus eind februari 2016, op de achtergrond staat een hert – Foto: ©Leida van den Brink

Onzichtbaar

Zo bleef Hubertus een lange tijd onzichtbaar voor het publiek, totdat wij vernamen dat hij weer in de omgeving van de Kronkelweg en bij het Jachtslot Sint Hubertus was waargenomen. Dus… als we in het Park waren, hielden we de omgeving daar extra in de gaten, maar hoe we ons best ook deden, geen Hubertus!

Totdat afgelopen vrijdagavond 29 april – zo rond half acht – de telefoon ging, Florus van den Berg aan de lijn: “Ben je in het Park?” vroeg hij. “Nee”, antwoordde ik, “we zitten net bij m’n neef op de koffie”. “Nou… wat denk je?” kwam het opgewekte antwoord van onze vriend, “Hubertus loopt hier lekker zijn buikje te vullen!” Na wat heen en weer gepraat te hebben,  wensten we hem nog een mooie ‘Hubertus-avond’ en zeiden dat we de foto’s graag tegemoet zagen voor op het weblog. Dat is inmiddels in orde gekomen, en wat waren – ondanks dat we hem zelf nog niet gezien hebben  – in onze sas, dat kunt u wel denken!

Weerzien met het bijzondere hert Hubertus - Foto: Florus van de BergDSC_1034

Weerzien met het bijzondere hert Hubertus – Foto: ©Florus van de Berg

Goede conditie

Na afloop van het telefoongesprek waren we aan de ene kant best wel wat teleurgesteld, maar aan de andere natuurlijk erg blij. Zeer blij, mag ik wel zeggen, want nu waren we er zeker van dat hij – gezien de foto’s – in goede conditie was. Hij zag er blakend van gezondheid uit op de foto’s van Florus, dat hoeft verder geen betoog.

Want… dit bijzondere hert is en blijft het ‘paradepaard'(hert) van Het Park De Hoge Veluwe en heeft daarbij ook nog eens een speciaal plekje in vele harten van de liefhebbers. Tegelijkertijd kunnen we ons voorstellen, dat zo’n speciaal dier de beheerders wat extra zorg geeft, maar dat is de moeite meer dan waard!

DSC_1050

Hubertus is zijn buikje aan het vullen met het malse gras – Foto: ©Florus van den Berg

Schuiven

Net als onze vrienden Florus en Jannie van den Berg, alsmede woudloper Ton Heekelaar, zijn we met z’n allen heel erg benieuwd wat voor een gewei hij zal ‘schuiven’, zoals dat met een mooi woord heet. Was hij vorig jaar 18-ender terwijl hij nog maar vier jaar oud was, dit jaar wordt dus zijn vijfde jaar en wie weet hoe groot zijn koptooi nu zal worden?

Hubertus van boven af gezien, zijn bastgewei is mooi in beeld - Foto: ©Florus van den BergDSC_1042

Hubertus van boven af gezien, zijn bastgewei is mooi in beeld – Foto: ©Florus van den Berg

Winterhaar

Als dan wat later op de avond het zonnetje nog even doorkomt, heeft Florus alle gelegenheid om Hubertus mooi in beeld te brengen. Op de foto is duidelijk te zien, dat hij z’n winterhaar al aardig aan het verliezen is. Wat zal het nieuwe seizoen ons brengen? Met zo’n schitterend hert als Hubertus, die ons allemaal – keer op keer – blijft verrassen, is het toch een ‘feest’ om het Park De Hoge Veluwe wekelijks met een bezoek te vereren!

DSC_1062

Wat is het toch een schitterend hert in de late avondzon – Foto: ©Florus van den Berg

Geen knuffelbeest

Toch blijven we er steeds maar weer op hameren; ga niet achter hem aan lopen jagen! Blijf op afstand, want het heeft geen enkele zin, het enige wat men bereikt, dat is stress. Niet alleen stress bij Hubertus, maar ook bij de mensen van het Park. Want… zolang alles goed blijft gaan, kunnen we met z’n allen nog heel veel plezier beleven aan Hubertus en zijn bijzondere positie en is er geen vuiltje aan de lucht!

Nogmaals, het is en blijft een wild dier en zeker geen aaibaar knuffelbeest! Houdt a.u.b. afstand!

Lees ook: Het legendarische hert “Hubertus” – Deel – 27

____________________________________________________________________________________________________

Bekijk ook het filmpje, dat Jannie van den Berg maakte:

 

 

Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2016/05/02/het-legendarische-hert-hubertus-deel/