Verenpluk Havik – Foto: ©Ton Heekelaar
Roofvogel-project
Wat kan een gevonden dode kolgans langs de weg allemaal teweeg brengen. Het toeval wilde dat ik al enige tijd uitkeek naar een karkas van een dode duif, konijn of haas voor een project natuurfotografie. Dit karkas van de gans was ook bruikbaar voor een roofvogel project. In overleg met een mij bevriende landgoedeigenaar langs de Veluwezoom kreeg ik toestemming op zijn gronden voor het fotoproject.
Schapenhok
Een oud schapenhok op het landgoed die decennia lang in onbruik was geraakt, werd tijdelijk mijn domicilie als verkapte foto-schuilhut. Want, ik veronderstelde op voorhand dat het project wel enige uren en dagen in beslag zal nemen. Die schuilhut was ideaal om mijn statief en telelens ongezien te kunnen opstellen. Een goede stoel en een klein camouflagenetje maakte het geheel compleet.
Niet zo nauw
Het karkas van de kolgans werd vervolgens op gepaste afstand -gerelateerd aan mijn 300mm telelens- van mijn aanzit gedeponeerd. Dan is het slechts afwachten op de dingen die hopelijk gaan komen. Zo gezegd, zo gedaan. Volledigheidshalve vermeld: ik had goede verwachtingen dat een havik of buizerd op het karkas van de kolgans zal trekken. Nu hoor ik u denken: oké, een buizerd is typisch een aaseter, maar……. een havik slaat toch alleen levende prooien? In principe helemaal juist, maar de vroeg in het jaar broedende havik heeft m.n. het vrouwtje proteïne en overige mineralen nodig om haar eieren te leggen. Dus deze volleerde jagers met stapelvoedsel van hout- en postduiven nemen het in dit jaargetijde “met tafeltje dekje” niet zo nauw.
Buit stelen door havik – Foto: ©Ton Heekelaar
Bijzonder argwanend
Derhalve op woensdag 17 februari jl. bij stralend weer de 1e-keer gaan posten. Voor mooi is het felle zonlicht niet ideaal voor natuurfotografie. Daarom niet getreurd, want Ik ben snel klaar met mijn verslag. Noppes, zelfs geen veer waargenomen. Teleurgesteld, neen, omdat ik dat had ingecalculeerd. Het kan zijn dat één of andere roofvogel op afstand de kat uit de boom heeft gekeken! Ondanks dat haviken net als sperwers doldrieste jagers zijn, zijn ze ook bijzonder argwanend en op hun hoede. Vooral wanneer er iets in hun territorium anders is als te doen gebruikelijk. Bijvoorbeeld mijn activiteiten bij het oude schapenhok voor de inrichting van fotospullen kan al argwaan wekken. Vooral als men bedenkt dat er zelden menselijke activiteiten plaats vinden op voor publiek afgesloten landgoed.
Reeën als afleiding
Reeën daarentegen behoren tot het inventaris van het landgoed. Ook deze middag trokken enkele reeën hun wissel langs het oude schapenhok. Ook natuurlijk een prachtige afleiding voor mij om die sierlijke dieren zo ongemerkt te kunnen gade slaan. Snel even een paar kiekjes geschoten. Het breekt in ieder geval de tijd van het lange posten. Toen het begon te schemeren heb ik voor de zekerheid het karkas van de kolgans veilig in het oude schapenhok opgeborgen opdat Reinaert de Vos er tijdens de nachtelijke uren geen goede sier mee kon maken. Vervolgens mijn hele fotohandel opgepakt en ben huiswaarts gekeerd.
De havik en het ganzen-karkas – Foto: ©Ton Heekelaar
Kolgans als lokkertje
Toch had ik goede verwachtingen om een mooie plaat van één of andere roofvogel te kunnen schieten. Derhalve heb ik besloten om de volgende dag een nieuwe poging te wagen. Dus op donderdag 18-febr-jl. “nieuwe ronde nieuwe kansen ” en heb omstreeks het middaguur mijn post in het oude schapenhok (alias schuilhut) weer ingenomen. Alvorens uiteraard het karkas van de kolgans als lokkertje voor één of andere roofvogel weer op gepaste afstand uitgelegd. Als detail merk ik op: als extra aandacht trekker heb ik enige veertjes uit het karkas van de gans getrokken en er rondom gedrapeerd. Vervolgens maar weer afwachten op de dingen die hopelijk gaan komen!
Het ganzen-karkas beweegt niet mee – Foto: ©Ton Heekelaar
Gestreepte gevangenispak
Het kan zijn dat ik niet goed had opgelet of… door een onbedoeld kort middag dutje werd overvallen! Hoe dan ook… plotseling, zomaar uit het niets, stond een roofvogel bovenop het karkas van de kolgans. Ik had deze totaal niet zien komen aanvliegen. Ook had ik niets vernomen van scheldende Vlaamse gaaien wanneer een roofvogel in de buurt is! Weer één voorbeeld van mijn stokpaartje als stelling dat de natuur onberekenbaar blijkt. Direct zag ik door de zoeker van mijn camera het mooie gestreepte “gevangenispak” en knalgele ogen dat het een volwassen havik was. De jager keek schichtig om zich heen en schouwde de omgeving voortdurend op eventuele onraad.
Rondvliegende veren
Dan is het zaak om als natuurfotograaf discipline te bewaren en niet direct de sluiter van de camera te laten ratelen. Na enige ogenblikken was de havik vertrouwd en begon het karkas van de kolgans te plukken. Terwijl de veren in het rond vlogen en de havik toch herhaaldelijk om zich heen keek, drukte ik behoedzaam de ontspanknop van mijn camera in. Op het klikken van de sluiter reageerde de havik op geen enkele wijze. Ik had mijn camera ook goed ingepakt met mijn sjaal om het geluid van de sluiter te dempen. Dus, als het te doen was, wilde ik niets aan het toeval overlaten.
The End – Foto: ©Ton Heekelaar
Feest-maaltijd
De havik (man of vrouw) vrat zich bijkans te barsten waarbij de krop na verloop van tijd zichtbaar begon te bollen. Deze feest-maaltijd heb ik onafgebroken en uiterst geconcentreerd achter mijn camera mogen gade slaan vanaf 14.43 uur t/m 16.21 uur, tot het moment dat de havik wegvloog. Dit unieke roofvogelproject aan de Veluwezoom wilde ik gaarne met jullie delen.
