In de vogelhut – Foto: ©Jeannet Le Poole
Vogels van velerlei pluimage…
In zo’n vogel-kijkhut zitten is wel heel iets anders, dan door het bos zwerven, want zoiets vergt veel geduld, concentratie en discipline. Urenlang op een houten bankje voor je uit zitten ‘koekeloeren’ of er nog vogels invliegen op de natuurlijke landingsbaan of vijver.
In zo’n hut voel ik mij net een jager, maar dan met de camera, vol spanning zitten wachten, tot dat ‘ultieme’ moment, waarop een bijzondere vogel zich laat zien.
Houterig
Zo ook deze morgen, direct na opening van het Park was ik naar de hut gereden en gewapend met de camera, fotokussentje en kussen voor onder het achterwerk. En dat is zeker geen overbodige luxe, want als je zo’n hele morgen op een houten bankje zit, krijgt je daar evenzo een ‘houterig’ zitvlak van. En… voorkomen is altijd beter, dan genezen, zeg ik dan maar.
De kuifmees
Nu eventjes opletten… want er is een kuifmees in aantocht, hij gaat enigszins onopvallend tussen het mos zitten, tenminste dat denkt hij zelf, want in al dat groen val je juist heel erg op. Telkens als ik dit prachtige vogeltje zie, moet ik meteen weer denken aan ‘Kuifje’ uit het bekende stripverhaal. Voor mij persoonlijk is en blijft de kuifmees een heel statig vogeltje.
De kuifmees heel statig tussen het groene mos – Foto: ©Louis Fraanje
In een hoge spar kun je alles veel beter bekijken…
– Foto’s: ©Louis Fraanje
De goudvink
Dan… ineens… is hij er, de goudvink een mannetje, werkelijk een schitterende vogel, Even later is hij neergestreken op de tak die deels in het water ligt en kijkt eens in de richting van de hut. Opgelet nu, want bij de geringste beweging is hij weer verdwenen. Maar gelukkig is hij na enkele minuten ‘gerustgesteld’ en gaat op zijn gemak wat water drinken uit de vijver. Alles bij elkaar misschien 5 á 10 minuten maar hij ontkomt niet aan het wakend oog van de natuurfotograaf, die daar in de hut zijn camera laat klikken.
Ineens stond daar een goudvink bij het water te pronken – Foto: ©Louis Fraanje
En… even later een zwartkopmees het vrouwtje…
… ook het mannetje kwam even kijken – Foto’s: ©Louis Fraanje
Zwartkop met een bruin petje
Dan verschijnt er een zwartkop mees, heel vreemd misschien die naam, omdat het vogeltje op de tak in het water een bruin petje op heeft. Het vrouwtje heeft namelijk een bruin petje, maar bij het mannetje is deze echt zwart en de rest van zijn verenkleed grijs, bij het vrouwtje is dat grijsbruin. De zwartkop is ongeveer net zo groot als een koolmees en dankt zijn naam aan dat zwarte petje op zijn kop.
Opeens wordt het heel stil in de hut, ik kijk met een vragende blik naar mijn buurman, die wijst heel voorzichtig naar het dichte struikgewas, dat aan de overkant van de vijver ligt. Daar beweegt iets, maar wat? Daarover meer in de volgende aflevering!
Lees ook: Spektakel bij de vogelhut – Deel 4
