Noordwaarts naar Texel – Deel 127

Terugblik met een beetje nostalgie, grote verwondering en bewondering!

Mee naar zee…

Dus afgelopen voorjaar op dinsdag 18 april jl. aangemonsterd op de Garnalenkotter TX20 met de toepasselijke naam “Walrus”. We waren natuurlijk al vaker mee de zee op geweest, maar nu wilden wij gewoon eens echt aan den lijve ondervinden, hoe of dat het is om met een kotter op zee te gaan vissen.

De broers Gert en Louis Fraanje aan boord van de TX20,Veluwse landrotten als vissers op de Waddenzee, voelen zich als een vis in het water! – Foto: ©Fransien Fraanje

De broers Gert en Louis Fraanje aan boord van de TX20, Veluwse landrotten als vissers op de Waddenzee, voelen zich als een vis in het water! – Foto: ©Fransien Fraanje

Vissermannen

Zo zijn we met z’n vieren in de boot gestapt, mee de Waddenzee op en met windkracht 6 was het een bijzondere belevenis, ook de vissers hadden er zelf plezier in, dat merk je al snel als je aan boord bent. Het zijn rasechte vissermannen, geboren en getogen in Oudeschild. Ze zitten vol stoere verhalen en weten alles over De Waddenzee en het vissen. Je leert dus ook veel over alles wat er leeft onder en boven water. Meer lezen: Noordwaarts naar Texel Deel 110

Verwondering en bewondering

Ik heb iets met water, met de zee en met de stoere vissersmannen, die met hun kotters in weer en wind de zee bevaren en hun dagelijks gevecht met de elementen.
Mensen die zo dicht bij en in Gods vrije natuur leven en elke dag Zijn almacht ervaren, als het stormt en hun schip dwars door de woeste en huizenhoge golven heengeloodst wordt. Dan besef je eigenlijk pas goed hoe klein en nietig je bent, tegenover dat enorme universum, dat wekt verwondering en tegelijkertijd bewondering voor die grote Schepper!🙏

Wordt – bij gezondheid – vervolgd…

*******************************************************************************************************************************

Als g’in nood gezeten

Misschien een oud, maar ook een vertrouwd lied,  dat tegelijkertijd ook vandaag nog zeer actueel is.
Hieronder prachtig bezongen door het Christelijk  Mannenkoor “Eiland Urk”:

Als g’in nood gezeten, geen uitkomst ziet,
wil dan nooit vergeten, God verlaat je niet.
Vrees toch geen nood,
‘s Heren trouw is groot,
en op ‘t nachtelijk duister, volgt het morgenrood.
Schoon stormen woeden, ducht toch geen kwaad;
God zal u behoeden, uw Toeverlaat.

Bekijk en beluister:

Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2023/12/28/noordwaarts-naar-texel-deel-127/