Zomaar een greep uit onze fotoweek…
Kleurrijk ochtendgloren boven de Veluwe
Dinsdagmorgen 4 oktober 2022 om 07.30 uur was het weer volop feest aan de ochtendhemel, een kleurrijk schouwspel boven de Bethelkerk in Ede-Zuid. En aan de horizon werden de Veluwse bossen omringd door de morgendauw, echt weer een morgen om blij van te worden en dankbaar voor te zijn!🙏
Kleurrijk ochtendgloren boven de Veluwe – Foto: ©Louis Fraanje
Zonneharpen verlichten ons wandelpad
Diezelfde morgen zijn we het bos ingegaan. Hoe heerlijk is het toch om ‘s morgensvroeg het bos in te trekken en te genieten van de prachtige ‘zonneharpen’ ook wel ‘Jakobsladders’ genoemd, die met hun lichtbundels het bospad verlichten. Wandelen in het licht, dat is eigenlijk het juiste woord hiervoor en het dan – letterlijk en figuurlijk – ook zo beleven!
Zonneharpen verlichten ons wandelpad – Foto: ©Louis Fraanje
Langs heg en steg…
Na de middag hebben Fransien en ik onze Harley Trapson van stal gehaald, want ook al was het iets aan de frisse kant, we hebben heerlijk gefietst door het landelijke Binnenveld. Ondanks dat het allemaal zo geheel anders is dan vroeger, zoals ik al mengmaal heb beschreven, het boerenland blijft ons trekken.
Hoe dan ook, het is telkens weer genieten, om over de binnenwegen en stegen van het Binnenveld te fietsen, of zoals we vroeger altijd zeiden: “Langs heg en steg!”
Op de terugweg zijn we door de Rietkampen gereden, ook daar herinneren enkele oude boerderijen en een oude schaapskooi, die als het ware ingepast zijn in de woonwijk, ons aan het plattelands verleden.
Samen poseren voor de oude schaapskooi van De Maanderbuurt aan het Lange Parkpad – Foto: ©Familie Fraanje
*******************************************************************************************************************************
Ik worstel en kom boven…
Dat je onderweg soms de vreemdste dingen tegen kunt komen, dat merkten wij de afgelopen week, toen we opeens ergens tussen de stoeptegels een tweetal geschubde inktzwammen zagen staan. Ik was er zomaar aan voorbij gereden, maar dankzij het spiedend oog van Fransien, kon het onopvallende tweetal ons niet ontgaan.
‘Ik worstel en kom boven’, stond er bovenaan, want het heeft de inktzwammen toch best wat kracht gekost, om zich tussen de nauwe naden van de stoeptegels door, omhoog te werken.
Ik worstel en kom boven oftewel ‘Luctor et emergo’, heeft te maken met het wapen van Zeeland. Fraanje is een Zeeuwse naam, dus mijn vader en grootvader komen uit Zeeland. – Van het Zeeuwse water naar het Veluwse zand, dat schept een sterke band!
Zo stonden ergens tussen de stoeptegels, het stoere tweetal geschubde inktzwammen – Foto: ©Fransien Fraanje
Louis doet ook een poging om de kleine inktzwammen te fotograferen, maar daarvoor moet hij dus wel even door de knieën! – Foto: ©Fransien Fraanje
Tenslotte
Als je er eens eventjes bij stilstaat, hoe zoiets toch in vredesnaam mogelijk is, dan blijf je je als mens telkens weer verwonderen over de kracht en vindingrijkheid van de natuur.
En… daarnaast is het ook een wijze les voor ons mensen, om je – letterlijk en figuurlijk – overal dwars door alles heen te worstelen, om dat Hogere doel te bereiken!
Lees ook: Zomaar wat zwerven Deel 135
