Ontmoeting met ‘haar en veer’ in de vroege morgen
Zondag 10 mei 2020 – Extra vroeg uit de veren, wassen, aankleden, brood, koffie en dan zwerven door het ontwakende bos. En… om 06.00 uur verscheen de morgenzon in al haar glorie boven de bossen van de Veluwe, de ochtenddauw gaf het geheel een prachtig effect. Ik heb er weer intens van genoten, dus lees en kijk maar mee met ons.
Om 06.00 uur verscheen de morgenzon in al haar glorie boven de bossen van de Veluwe – Foto: ©Louis Fraanje .
Oog in oog
Er is niets zo heerlijk als ‘s morgens in alle vroegte door het bos te zwerven, deelgenoot te zijn van die ontwakende natuur, met alle geuren en geluiden die daarbij horen, dat is echt iets bijzonders. Dat is zo puur, ook al heb je dit al ontelbare keren meegemaakt, daar krijg je als ‘buitenman’ nooit genoeg van.
En als je dan ook nog plotseling, als het eerste zonlicht tussen de bomen en struiken door schijnt, ‘oog in oog’ kom te staan met een schitterende reebok, dan kan zo’n ochtend al niet meer stuk.
De mooi 6-ender reebok in het vroege ochtendlicht – Foto: © Louis Fraanje
Hij draait zich om plotseling sta ik ‘oog in oog’ met een schitterende 6-ender reebok – Foto: © Louis Fraanje
De koekoek
Nog nagenietend van de ontmoeting met de prachtige reebok, zwerf ik verder door het bos, steeds meer vogels laten zich nu horen. Zo’n prachtig ochtendconcert midden in de vrije natuur, daar wordt je als buitenmens natuurlijk nog blijer van. En als dan ook nog de koekoek er tussendoor komt, is het plaatje helemaal compleet, een vogel die je vaak eerder hoort, dan ziet. Maar ook nu is het ‘geluk’ weer met mij en zie ik hem – na enig zoeken – opeens ergens op een struik in het veld zitten, heel even blijft hij nog zitten, maar… dan vliegt hij weg.
Ergens op een struik in het veld zit de koekoek – Foto: © Louis Fraanje
Ook ‘s nachts
De koekoeken beginnen al te roepen ‘s nachts om twee uur en houden dat vol tot laat in de avondschemering. Aan het eind van de maand Mei en het begin van Juni zijn ze op elk uur van dag of nacht te horen, daarna wordt het steeds minder.
Op het stille bospad liep een fazantenechtpaar – Foto: © Louis Fraanje
Tenslotte
De zon klimt hoger en ik besluit om terug te gaan, ondertussen hoor ik de koekoek nog een tijdje zijn eigen naam roepen, maar verder blijft het bospad leeg en verlaten. Totdat ik bijna weer in de bewoonde wereld ben en er plotseling vanuit de struiken een fazantenechtpaar verschijn. De haan probeert met veel elan zijn echtgenote te imponeren, maar zij is er blijkbaar niet van gediend op deze vroege morgen en vlucht de dekking in. Glimlachend om dit voorval vervolg ik mijn wandeling, om blij en voldaan huiswaarts te keren.
Het laatste stukje met de fazanten heb ik ook nog gefilmd(zie hieronder).
Lees ook: Zwervend langs het wildspoor – Deel 28
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje:
