Grote zilverreiger, een kievit en kleurrijke putters
We blijven nog een tijdje zwerven door het Rauwe Veld, nu is het nog lekker rustig buiten en alles ligt heerlijk te dommelen onder een witte deken. Zo ver het oog reikt is het wit en nog eens wit, alleen de lucht is grijs, dat is voor het fotograferen wat minder aantrekkelijk, maar het is even niet anders. Aan het einde van de zandweg ligt een afvoersloot waar we heel vaak een Blauwe reiger of de Grote Zilverreiger zien vissen.
De weilanden liggen onder een witte deken – Foto: ©Louis Fraanje
Tussen de twee weilanden ligt een afvoersloot – Foto: ©Louis Fraanje
Goede schutkleur
Daar aangekomen zien we geen vissende reigers, maar als we wat meer naar rechts kijken, zien we een Grote Zilverreiger staan, de vogel valt totaal niet op in het wit besneeuwde weiland. Betere schutkleur kun je je niet wensen in zo’n winters landschap. Achter hem vliegen kieviten en spreeuwen voorbij, maar hij kijkt niet op of om, totdat hij er blijkbaar genoeg van heeft, dan spreiden zich de vleugels en stijgt hij langzaam op. Draait om zijn as en vliegt linea recta naar de afvoersloot, met een hele zwerm spreeuwen in zijn kielzog.
De Grote Zilverreiger valt totaal niet op tussen al dat wit – Foto: ©Louis Fraanje
De kievit probeert hier ook nog aan zijn kostje te komen – Foto: ©Louis Fraanje
Een tijdje later zagen we de grote zilverreiger in de sloot – Foto: ©Louis Fraanje
Kleurrijke putters
Terwijl wij zo een tijdje staan te kijken naar de vissende reiger, zien we in de struiken naast de sloot een aantal zeer kleurrijke vogeltjes, een prachtig gezicht. Bij nader inzien blijken het putters te zijn, ze fladderen van de ene tak op de andere en het valt niet mee om ze mooi voor de lens te krijgen. Maar… na veel vijven en zessen lukt het dan eindelijk toch om ze te ‘platen’ zoals onze natuurvriend Ton Heekelaar het altijd pleegt te zeggen.
In de grote struik ontdekten we de schitterende putters – Foto: ©Louis Fraanje
Distelvink
Dit schitterende vogeltje wordt ook wel de ‘distelvink’ genoemd, omdat ze ook graag op distels zitten. De naam ‘putter’ heeft hij gekregen, doordat ze vroeger vaak in kooien werden gehouden, waarin de vogel zelf een vingerhoed met water omhoog moest trekken (putten) om te kunnen drinken.
Door zijn bont gekleurde kop van zowel het mannetje als het vrouwtje, is hij met geen enkele andere vogel te verwarren.
Wat een kleurrijke vogel toch…
… Foto’s: ©Louis Fraanje
Kers op de taart
Zo’n kleurrijk vogeltje tussen de kale takken van een struik in de winter, is dan toch wel even weer de bekende ‘kers’ op de taart, daar wordt je echt blij van, zou ik zeggen. En… we blijven zwerven door de witte wereld van het Rauwe Veld, want… je weet maar nooit… er is nog genoeg te beleven!
Lees ook: Naar buiten in het Rauwe Veld – Deel 42
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje:
