Hubertus neemt een modderbad…
We waren afgelopen maandag 30 juli in de middag, al even het park doorgereden, maar met al die hitte was er niet veel wild te bespeuren, dat lag natuurlijk allemaal lekker in de dekking. Heel begrijpelijk natuurlijk, dat zouden wij ook doen als het zo warm was. “Nou… als er dan toch weinig te beleven is, gaan we maar weer naar huis, het is nu half drie”, zeg ik tegen Jannie. “Misschien nog even over de Kronkelweg, wie weet loopt Hubertus ergens rond”, reageert zij.
Zo gezegd zo gedaan, en wat denk je… zien we tussen de struiken naast het Pompgebouw ‘Mister himself’ staan en blijkbaar was hij net van plan om het water in te gaan en een bad te nemen. Hadden wij eventjes geluk!
Nat schouwspel
Dat wij Hubertus nu in het water zien badderen, is iets bijzonders, want we hebben hem al die tijd gevolgd en dit nog niet eerder meegemaakt. Ondanks dat de wij in de maand juli een hittegolf hadden. Vandaag is het kwik ongeveer tot zo’n 27 graden gestegen en zijn we getuige van een nat, maar prachtig schouwspel met Hubertus in de hoofdrol. Heel rustig en bedaard stapt hij door het ondiepe water van de vijver naast het Pompgebouw en neemt af en toe een slok.
Aanmodderen
Eenmaal aan de overkant van de plas, gaat hij met een overhangende tak van een boom in gevecht, dat is niet mis en hij trekt en ramt het gewei door de takken en bladeren. En tussendoor vreet hij van de malse blaadjes, want het inwendige is ook belangrijk.
Dan… ineens… laat hij zich lekker in de modder zakken en rolt zich eens op z’n zij, je kunt aan hem merken dat hij zichtbaar geniet. Zo’n modderbad is zeker belangrijk, ook als middel tegen alle insecten die hem constant achterna zitten en z’n lijf bestoken.
Hert zit vast…
Als wij samen zo staan te genieten van dit unieke tafereel daar met Hubertus in de modder, komt er een man aan lopen over het pad, als hij dan ook het aanmodderende hert ontdekt heeft, roept hij uit: “Is er al gebeld, meneer, want dat hert zit vast in de modder, die komt er nooit meer uit, moet u niet direct de boswachter waarschuwen?” Och… die mensen weten natuurlijk niet beter en je kunt ze het ook niet kwalijk nemen. “Nee… hoor” zeg ik, “dat is heel normaal voor een hert, u neemt toch ook een lekker koel bad, als u het warm heeft!” Hoofdschuddend staat hij het allemaal nog even aan te kijken, maar helemaal overtuigd is hij zeker nog niet. En hij is niet eerder gerustgesteld, dan dat het hert uiteindelijk weer op eigen kracht op de kant staat!
Lekker rondgedobberd
Bijna een uur lang heeft hij lekker rondgedobberd in de plas en tenslotte in de modder, dat is ook wel te zien als hij er uitkomt, van onder tot boven zit hij er onder. Maar… Hubertus voelt zich er prima bij zo te zien en om zich heen kijkend zoekt hij ergens in de schaduw een lekker plekje om uit te rusten.
De andere teamleden waren ondertussen ook gewaarschuwd, maar alleen de Jansens waren in de buurt, de anderen konden pas veel later ter plekke zijn. Wat Hubertus daarna nog heeft uitgespookt, daar heeft onze vriend Louis waarschijnlijk morgen een verhaal over!
Lees ook: Het legendarische hert “Hubertus” – Deel 122
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk het filmpje: