Van kleurrijke landschapen en onverwachte ontmoetingen in de mist
Op vrijdag 1 juni jl. waren wij wat later dan normaal ‘uit de veren’, dat had alles te maken met de dag ervoor, er was ook weer zoveel om te genieten. Dan val je als een blok in slaap en omdat het ‘s nachts zo lekker stil is op het eiland, vergeet je de tijd.
Na een heerlijk ochtend-ontbijt pakken we onze spullen in de auto en gaan we op pad, vandaag zomaar zonder doel, zomaar wat zwerven over het eiland. Alhoewel wij natuurlijk veel ‘te voet’ gaan, is zo’n auto-tochtje voor ons ook altijd een feest van herkenning en regelmatig wordt er onderweg gestopt. Dan weer is het een vogel, een andere keer ziet Fransien iets bijzonders in het landschap. De camera’s liggen altijd gereed, zodat we vrij snel kunnen reageren als er iets moois te zien is. En met het fotokussen op het dak van de auto, kunnen bepaalde ‘momenten’ snel en goed in beeld gebracht worden.
Met een fotokussen op het dak van de auto – Foto: ©Fransien Fraanje
Oog voor het landschap
Fransien heeft een zeer goed ‘oog’ voor het landschap, ik denk dat dit te maken heeft met haar talent voor schilderen, iets wat ze ook erg graag doet. Maar… de laatste tijd heeft ze vaker de camera vast, dan het penseel. Ze weet heel precies waar ze moet gaan staan, om de dingen mooi in beeld te brengen en op de ‘gevoelige plaat’ vast te leggen. Wat dat betreft kan ik nog wat van haar leren, zo vullen we elkaar mooi aan.
Wilde bloemenpracht versterken het schilderachtige beeld – Foto: ©Fransien Fraanje
Een kleurenpalet van Klaprozen, Korenbloemen en Margrieten – Foto: ©Fransien Fraanje
De oude schapenboet bij Den Hoorn is een dierbaar object voor de camera – Foto: ©Fransien Fraanje
Konijntje aan de maaltijd
Ondertussen is Fransien wat verderop gelopen en heeft ze blijkbaar iets ontdekt, als ik dichterbij kom, ontdek ik een konijntje dat daar lekker aan de maaltijd is. De camera legt het ‘aandoenlijke’ tafereel feilloos vast, een prachtig natuurmoment waar je uren naar kunt kijken. Het konijntje zelf trekt zich niets aan van al die aandacht en gaat onverstoorbaar verder met het oppeuzelen van het smakelijke groenvoer.
Het konijntje, onverstoorbaar aan de ‘groene’ maaltijd – Foto: ©Fransien Fraanje
Duinpieper als bijvangst
Dan ineens wordt de stilte verbroken door het tsjilpende geluidje van de Graspieper, die – vlakbij – op een hulststruik is neergestreken. Ik ben meteen in de ban van het kleine vogeltje en met mijn ‘derde oog’, de camera wel te verstaan, leg ik ook deze mooie ‘bijvangst’ vast op de gevoelige plaat.
De tsjilpende Graspieper op de hulststruik als bijvangst – Foto: ©Louis Fraanje
Mist en mystiek
Als we dan laat in de namiddag weer richting huis rijden, begint het wat mistig te worden. Voor wat betreft het autorijden is dit wat minder, maar fotografisch gezien, heeft dat ook wel haar charme. Dat merken we even later, als we in de duinen plotseling enkele Schotse Hooglanders ontdekken. Zo’n robuust dier dat zomaar plotseling opdoemt in de mist, heeft wel iets mystieks en tegelijkertijd ook heel spannend, ik houdt daar wel van, want het geeft een extra dimensie aan de beelden.
Zo’n robuust dier dat zomaar plotseling opdoemt in de mist, heeft wel iets mystieks – Foto: ©Louis Fraanje
Dan verschijnen er nog twee Schotse Hooglanders op het toneel – Foto: ©Louis Fraanje
In de wolken
Mist is een mooi fenomeen, echt een natuurverschijnsel dat ongelooflijk rustgevend is. Je moet het alleen willen zien en voelen, wij zijn altijd – letterlijk en figuurlijk – in de wolken als het mistig is. Dan is deze opgejaagde wereld ineens echt heel erg klein en tastbaar.
Ineens… doemt hij op, als een baken in de mist – Foto: ©Fransien Fraanje
Houvast
Aan het einde van de dag rijden we nog even op ons gemak naar de vuurtoren, dat is voor ons zo langzamerhand een vast ritueel geworden. Normaal gesproken zien we hem al op grote afstand staan, daar ver weg aan de horizon. Maar nu moeten we tot onder aan het duin rijden om hem te ontdekken. Dan, ineens… doemt hij op, als een baken in de mist. Niet zo gek, dat voor veel mensen de vuurtoren een gevoel van ‘houvast’ geeft, zowel op het water als op het land.
Met een blij gevoel keren wij huiswaarts en verheugen ons op de komende dagen.
Lees ook: Noordwaarts naar Texel – Deel 38
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmpje:
