Noordwaarts naar Texel – Deel 36

Zwevende luchtridders en galopperende paarden

Zo zwerven wij weer verder over het eiland en genieten van de wilde bloemen in de bermen langs de weg. Op de akkers begint de mais al aardig omhoog te komen, de rijen met groene maisplantjes lijken net allemaal kleine heggetjes en vormen met hun lijnenspel een waar kunstwerk.  In de berm ernaast ontdekken we veel klaprozen en rode klaver, waar het onophoudelijk gezoem van bijen en hommels lustig weerklinkt.

In de berm naast de maisakker ontdekken we klaprozen en rode klaver – Foto: ©Fransien Fraanje

Stolpboerderijen

Net als in Noord Holland zie je hier op veel plaatsen de grote  stolpboerderijen, de ene soms nog mooier dan de andere, typisch passend in het Texelse landschap. In de weilanden vind je meestal schapen in plaats van koeien en in deze tijd hoor je overal het gemekker van de vele lammeren die dit voorjaar geboren zijn.

Een bruine kiekendief boven het weiland, met op de achtergrond een stolpboerderij – Foto: ©Louis Fraanje

Bruine Kiekendief

Als er dan ineens een Bruine Kiekendief boven de weilanden zweeft, zijn we meteen ‘alert’ en volgen hem vliegensvlug met de camera. We hebben hem natuurlijk al vaker op Texel gezien, maar…  telkens weer brengt deze prachtige vogel ons in vervoering.
Deze zwevende luchtridder kan in korte tijd enorme afstanden afleggen en dat is duidelijk te merken, want voor dat we hem goed in beeld hebben is hij alweer verdwenen in de richting van de duinen. Dus zetten wij ook onze koers in die richting, misschien komen we hem daar nog tegen.

De Kiekendief wordt belaagd door een Zwarte kraai - Foto: ©Louis Fraanje

De Kiekendief wordt belaagd door een Zwarte kraai – Foto: ©Louis Fraanje

Beangstigend

En… ja hoor, daar is hij weer, hij vliegt nu laag boven het duinlandschap en wordt belaagd door een Zwarte Kraai, die hem danig op zijn huid zit.  Al cirkelend en zwevend maakt de grote vogel zich uit de voeten, strijkt even neer op een duintop, om vervolgens regelrecht onze kant op te komen vliegen. Wauw… zo dichtbij hebben we hem nog niet eerder gehad. Op een gegeven moment kijk ik hem recht in de ogen, zijn felle en doordringende blik is bijna beangstigend!

Al zwevend en cirkelend vliegt de kiekendief laag boven het duinlandschap - Foto: ©Louis Fraanje

Al zwevend en cirkelend vliegt de Kiekendief laag boven het duinlandschap – Foto: ©Louis Fraanje

Op een gegeven moment kijk ik hem recht in de ogen - Foto: ©Louis Fraanje

Op een gegeven moment kijk ik hem recht in de ogen – Foto: ©Louis Fraanje

Schitterend decor

Nog nagenietend van het ‘adembenemende’ schouwspel boven het duinlandschap, rijden we via de Krimweg naar de zee bij Paal 28. Even later banjeren we samen door het mulle zand naar het water, het geluid van de brekende golven in de branding streelt onze oren. En.. dan is hét moment aangebroken om alle sores van je af te schudden, even je hoofd helemaal leeg maken.  Wat is er nou nog mooier, dan zo’n vredig moment midden in het schitterende decor van zee, strand en duinen? Ik kan het mij op dit ‘ultieme’ moment niet bedenken!

Fransien probeert zo dicht mogelijk bij de vloedlijn te komen - Foto: ©Louis Fraanje

Fransien probeert zo dicht mogelijk bij de vloedlijn te komen – Foto: ©Louis Fraanje

De avondzon werpt haar laatste lichtbundels over de duinen - Foto: ©Fransien Fraanje

De avondzon werpt haar laatste lichtbundels over de duinen – Foto: ©Fransien Fraanje

Vlammend strijdros

Langzaam verdwijnt de zon achter de duinen, in de voorbij drijvende wolken langs de avondhemel ontdekken we een galopperend paard, dat – verlicht door de ondergaande zon – meer op een ‘vlammende strijdros’ lijkt.  In volle galop komt hij aangerend en springt met het grootste gemak van de wereld over de afrastering van het duingebied heen.

Het vlammende strijdros springt met gemak over de afrastering - Foto: ©Fransien Fraanje

Het vlammende strijdros springt met gemak over de afrastering – Foto: ©Fransien Fraanje

Kinderlijke fantasie

Wat is het toch heerlijk, om even je ‘kinderlijke’ fantasie de vrije loop te kunnen laten, zonder beklemmende regels van een dicterende omgeving, die vaak in de weg zitten. Want dit soort dingen laten je heel duidelijk zien waar het uiteindelijk om gaat. En… daarmee zijn we – blij en gelukkig – aan het einde van deze prachtige dag op Texel, weer helemaal terug bij de droom waarmee het allemaal om begonnen is.
Wat zullen we lekker slapen straks!

Lees ook: Noordwaarts naar Texel – Deel 37

Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2018/06/23/noordwaarts-naar-texel-deel-36/