Waterleven en dood in een ven – Deel 3

Jan van Uffelen

Jan van Uffelen

Barneveldse natuurliefhebber Jan van Uffelen volgt de natuur dichtbij huis…

In mijn vorige bijdrage over het waterleven- en dood ging het over libellenlarven die visjes aten. De ene libel is inmiddels uit zijn cocon gekropen en heeft daarbij een waterslak gebruik voor houvast.

Als je inzoomt op het waterleven, krioelt het van jong leven dat eerder door de ouders als eitjes is afgezet op takjes en blaadjes. Het zijn kevers, slakken, torren, wantsen etc., en ze zijn soms allemaal te vinden op één klein blad.

Gewriemel van allerlei kleine beestjes op één blad – Foto’s: ©Jan van Uffelen

 

 

De wesp is vergeleken met de anderen, een reus – Foto: ©Jan van Uffelen

Op de slakkenbaan

Momenteel zijn veel ogen gericht op de wildbaan en daarvoor moet je veelal het huis uit naar de bossen. Maar in je eigen tuin vind je bij vochtig weer ook vaak een slakkenbaan. Meestal tegen de avond komen de naaktslakken uit de dekking omdat ze de zonnewarmte slecht kunnen verdragen. Dan drogen ze uit en is het snel gebeurd met ze. Ze hebben in tegenstelling tot hun gepantserde soortgenoten geen huisje waarin ze zich kunnen terugtrekken. Het grootste gedeelte van de dag leven ze onder de grond en kunnen daar lekker aan de wortels van je planten knagen. En eenmaal boven de grond zijn ze dol op nieuwe aanplant. Per dag kan een slak zijn eigen gewicht aan voedsel verorberen.

Slakken op de slakkenbaan – Foto’s: ©Jan van Uffelen

Bovenop de tentakels zitten hun ogen – Foto: ©Jan van Uffelen

Traag en razendsnel

Iedereen weet dat slakken traag zijn, maar niet als ze zich voortplanten. Dat gaat razendsnel en met twee maanden is een slak volwassen. Ze zijn hermafrodiet, d.i. tweeslachtig, dus zowel mannelijk als vrouwelijk. Opmerkelijk is de grote ademopening aan de rechter zijkant van het lichaam. Naast de zonnewarmte hebben slakken als vijanden kikkers, egels, kraaien en eksters. Als je zout op ze strooit, gaan ze snel dood. Maar wil je ze op een vriendelijker manier uit je tuin houden, dan kun je bijvoorbeeld hosta’s poten.

De grote ademopening aan de rechter zijkant van het lichaam – Foto’s: ©Jan van Uffelen

Soortgenoten eten

In het onderstaande filmpje zie je dat een slak ineens een slapende soortgenoot ontdekt en daar als een speer op af gaat en hem wakker schudt. Deze pikt dat natuurlijk niet en gaat op zijn beurt achter zijn belager aan.
Sommige soorten naaktslakken deinzen er niet voor terug om soortgenoten op te eten.

Oog in oog met de slak – Foto: ©Jan van Uffelen

Slakken-ogen

De twee grote tentakels aan de kop van de slak zijn ogen. Daarmee onderscheiden ze alleen licht en donker. Als het dier om één of andere reden zijn oog verliest, groeit er vanzelf weer een nieuwe aan. Met de twee kleinere tentakels kan de slak ruiken en voelen.

Op de slakkenbaan is het niet zo spectaculair als op de wildbaan, maar het is wel leerzaam. En je hebt er meer aan een macrolens dan een telelens. Maar waar dan ook, je blijft je verbazen over de wondere wereld van onze Hemelse Vader.

Tekst en foto’s: Jan van Uffelen

_______________________________________________________________________________________________

Bekijk ook het filmpje:

 

Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2017/09/09/waterleven-en-dood-ven-deel-3/