Hert Hubertus is inmiddels ook al bezig met bomen te schillen
Wat was het afgelopen woensdag lekker weer, het zonnetje scheen overvloedig en het leek wel een beetje zomer, dan blijf je niet thuis zitten, nee… dat hebben we ook niet gedaan. We bedachten samen om maar weer eens in de richting van de Hoge Veluwe te rijden, misschien zouden we nog wat wild te zien krijgen. Hoewel we er niet teveel op rekenden, ook al omdat het best een beetje aan de warme kant was en dan blijven de dieren ook maar liever in de schaduw.
Hubertus is lekker aan het smikkelen van de bast – Foto: ©Florus van den Berg
De bast eraf
Maar… hoe anders zou het vanmiddag lopen, want toen wij zo tegen half vijf vanaf de ingang Hoenderloo in de richting van het Zwarte Veld reden, zagen we halverwege onze route, ineens tot onze verbazing, aan de rechterkant van de Houtkampweg Hubertus staan. Helemaal in zijn eentje stond hij daar aan een boomtak die daar op de grond lag, de bast eraf te schillen. We hadden dat al wel vaker gezien en ook over geschreven: Lees meer >>,
Blijkbaar hebben ze dat toch nodig voor hun spijsvertering in deze periode.
Hij krijgt er maar niet genoeg van – Foto: ©Florus van den Berg
Niet verwacht
Zich van niets of niemand wat aantrekkend stond hij daar lekker te smikkelen van de sappige boombast. Een eindje verderop bij de bekende kijkplaats van het Zwarte Veld stonden veel fotografen, maar blijkbaar had niemand in de gaten dat Hubertus hierheen was getrokken. Alhoewel hij vaker in dit gebied heeft rondgelopen, hadden wij het ook nog niet verwacht, dus zullen we er de komende tijd in ieder geval rekening mee houden.
Er stond nog wat water in het bandenspoor van de weg – Foto: ©Florus van den Berg
De weg over
Toen hij op een geven moment genoeg gegeten had, liep hij een stukje verder en onderweg nam hij nog wat slokjes water uit een diep uitgereden bandenspoor in de zandweg ernaast. Hij was nu niet ver meer verwijdert van het Zwarte Veld, dat lag namelijk aan de overkant, daar zou misschien ook nog wel wat te halen zijn voor hem. Zoals we al verwacht hadden, stak hij op een gegeven ogenblik de Houtkampweg over. Ondertussen kwam er een hele rij auto’s aan, maar Hubertus wandelde heel rustig naar de overkant.
Ondanks een rij wachtende auto’s, stak Hubertus heel rustig de weg over – Foto’s: ©Florus en Jannie van den Berg
Begin van een nieuw gewei
Eenmaal daar veilig aangekomen, stond hij in het hoge gras ons eens even heel op zijn gemakje aan te kijken. Een beetje vreemd gezicht om hem daar zo te zien staan, met een kale kop, maar… waarvan al heel duidelijk het begin van een heel nieuw gewei zichtbaar is. Wie weet wat het dit jaar gaat worden ? Daarover gissen we natuurlijk nog maar en we zullen wel zien wat het wordt.
Daar stond Hubertus in het hoge gras ons aan te kijken – Foto: ©Florus van den Berg
Lees ook: Het legendarische hert “Hubertus” – Deel 73
____________________________________________________________________________________________________
Bekijk het filmpje:
