Een bijzonder hert op het Reemsterveld…
Op dinsdag 22 september jl. hadden wij in de late namiddag, het bekende plekje bij het Reemsterveld maar weer eens opgezocht, in afwachting van de dingen die zouden gaan komen. Vandaag was dochter Thea mee en natuurlijk waren onze natuurvrienden uit Harskamp ook weer van de partij, en een oude kennis uit Nunspeet, natuurfotograaf Maas van de Ruitenbeek sloot de rij.
Nou… ons geduld werd deze keer danig op de proef gesteld, want er ging zeker zo’n anderhalf tot twee uur voorbij, waarin er nauwelijks enige beweging viel te bespeuren.
Dan verschijnt plotseling een prachtige 22-ender aan de rand van het Reemsterbos – Foto: ©Louis Fraanje
Onze natuurvrienden Jannie en Florus van den Berg waren ook van de partij – Foto: ©Fransien Fraanje
Indrukwekkende bronstroep
Maar… dan ineens komt er links vanuit het Reemsterbos een schitterende 22-ender tevoorschijn, het is een fantastisch gezicht om deze geweidrager het veld op te zien komen, heel statig stapt het hert tot onder aan de heuvel bij de zoel. Daar wordt er gulzig van het water gedronken en als hij daarna weer omhoog komt, gooit hij zijn kop achterover en laat hij zijn bronstroep over het veld dreunen. Tjonge… als je dit gebeuren van zo dichtbij meemaakt, lopen de rillingen over je rug, dat kan ik je wel vertellen.
Dan gooit hij zijn kop achterover en laat hij zijn bronstroep over het veld dreunen – Foto: ©Louis Fraanje
Van dichtbij is het burlen allemaal nog indrukwekkender – Foto: ©Louis Fraanje
Oog in oog
Het klinkt voor buitenstaanders misschien ‘vreemd’ in de oren, maar bij het zien en observeren van zo’n schitterende geweidrager, kan ik helemaal lyrisch worden, wat een prachtig dier. Ook nu weer, als hij halverwege het veld zijn pas wat vertraagd en wij heel even ‘oog in oog’ met elkaar staan, dan voel je de adrenaline in je bloed stijgen. Dat is eigenlijk niet uit te leggen, dat moet je gewoon zelf ervaren, oftewel aan den lijve ondervinden, zoals mijn oude werkgever altijd pleegde te zeggen.
Zo staan we heel even ‘oog in oog’ met deze schitterende 22-ender – Foto: ©Louis Fraanje
Dan vervolgt hij – al burlend – zijn weg in de richting van het Reemsterbos – Foto: ©Louis Fraanje
Het hert bestijgt de heuvel om even later in de dekking van het Reemsterbos te verdwijnen – Foto: ©Louis Fraanje
One man show
In alle rust beklimt hij de laatste heuvel, kijkt nog heel even achterom voordat hij in de beschermende dekking van het Reemsterbos is verdwenen. En… ook al was er vanavond weinig activiteit te bespeuren op het Reemsterveld, wij hebben in ieder geval genoten van dit indrukwekkende dier, die helemaal in zijn eentje de aandacht opeiste. En van mij mocht hij het, want zijn schitterende ‘one man show’ is door ons, van begin tot aan het einde, vastgelegd op de gevoelige plaat.
Vooraan de fotografen op hun post achter de camera’s en op de stoelen Jannie en Thea – Foto: ©Fransien Fraanje
Toen vanavond zon achter de horizon zakte, lag er halverwege een rode ring omheen – Foto: ©Louis Fraanje
Rode ring
En als kers op de taart, kregen we nog een bijzonder mooie zonsondergang cadeau, het leek vanavond – als het ware – of de planeet Saturnus boven Het Bosje van Staf hing, want halverwege de zon lag er een rode ring omheen. U kent het vast wel, want het ringensysteem van Saturnus is verreweg het opvallendste in ons zonnestelsel.
In ieder geval was iedereen in ons gezelschap het er over eens, dat we een prachtige avond hadden gehad op het Reemsterveld, met deze schitterende zonsondergang als afsluiter. En zo kunnen wij anderen ook weer laten meegenieten van onze avonturen tijdens de bronsttijd van de edelherten op de Hoge Veluwe. Dus blijf ons volgen, zou ik zeggen!
Lees ook: Wild kijken op de Hoge Veluwe – Deel 15
______________________________________________________________________________________________________________________
Ook in de Barneveldse Krant:
Mooie waardering!
