Een ‘witte’ ree kruist ons pad

De natuur zit vol verrassingen en soms wel heel verrassend…

Tenminste, dat ondervonden wij onlangs ergens in het buitengebied op de Veluwe, toen we door iemand getipt werden dat ergens een witte ree moest lopen. Dan geloof je echt je oren niet, als je zoiets hoort dan staat gelijk alles op ’tilt’ en wil je het ook zien, dat kun je begrijpen.

Er werd ons door de betreffende eigenaar van het land, nadrukkelijk op het hart gedrukt, dat wij de plek waar het ‘witte’ ree liep, in ieder geval geheim moest houden.  Dit, om te voorkomen dat binnen de kortste keren half ‘fotograferend’ Nederland – letterlijk en figuurlijk – bij hen op de stoep zou staan.

Ineens kwam het witte ree uit het struikgewas tevoorschijn – Foto: ©Louis Fraanje

Ineens kwam het witte ree uit het struikgewas tevoorschijn – Foto: ©Louis Fraanje

Urenlange aanzit

De eerste avond zaten we om half zeven op onze ‘aanzitplek’, niet wetende dat het tot kwart over negen zou duren, voordat het ‘witte’ ree zich zou laten zien. Maar toen dan eindelijk in de late avond het bijzondere dier zich liet zien, overtrof dat al onze verwachtingen. Heel schuchter kwam ze uit het struikgewas tevoorschijn, deed een aantal stappen naar voren en keek langdurig om zich heen of er geen onraad was. Vervolgens begon ze aan haar dagelijkse ritueel om haar buikje te vullen, ondertussen konden wij haar tijdens deze bezigheden op de gevoelige plaat vastleggen!

Regelmatig keek het ree omhoog en om zich heen of er geen onraad was – Foto: ©Louis Fraanje

Regelmatig keek het ree omhoog en om zich heen of er geen onraad was – Foto: ©Louis Fraanje

Geen albino

Zo’n witte reegeit is best bijzonder, maar het is wel eens eerder voorgekomen in Nederland. Wij zelf hebben wel verschillende keren zwarte reeën gezien, maar nog nooit witte exemplaren. De suggestie dat het bij deze witte reegeit,  vanwege mogelijke inteelt wel eens om een ‘albino’ kan gaan, is absoluut uitgesloten, want de neus van het witte ree is zwart en het heeft donkerbruine ogen. En… het is ook geen foutje van de natuur, want… als beide ouders drager zijn van een bepaald gen, dan is dit het resultaat,  volgens deskundigen.

En dan ineens sta je echt 'oog in oog' met elkaar – Foto: ©Louis Fraanje

En dan ineens sta je echt ‘oog in oog’ met elkaar – Foto: ©Louis Fraanje

Echt stoer zo...

Oh… daar is ook nog wel…

...ook een lekker hapje – Foto's: ©Louis Fraanje

…een lekker hapje – Foto’s: ©Louis Fraanje

Later op de avond trekt ze verder weg door de weilanden – Foto: ©Louis Fraanje

Uiteindelijk zoekt ze een rustig plekje om te gaan herkauwen – Foto: ©Louis Fraanje

Uiteindelijk in de late avond zoekt ze een rustig plekje om te gaan herkauwen – Foto: ©Louis Fraanje

Tenslotte

Het witte ree is misschien wel kwetsbaarder dan haar gewone roodbruine soortgenoten, omdat zij het profijt van de schutkleuren mist en dus van een grotere afstand goed te zien is. Maar… wat wij wel moeten constateren, dat het zeker veel schuwer is dan haar soortgenoten, ze kijkt namelijk veel vaker op tijdens haar diner in de wei dan de anderen.  Alhoewel het witte ree door haar eigen soortgenoten toch best als bijzonder wordt beschouwd, loopt er op dit moment ook steeds een bruine reebok in haar omgeving, dus – wie weet – misschien wordt het wat tussen die twee…

______________________________________________________________________________________________________________________

Bekijk ook het filmpje:

Vandaag in de Barneveldse Krant en op woensdag 22 juli 2020 in de Lunterse Krant!

Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2020/07/17/ontmoeting-met-een-witte-ree-deel-1/