Onverwachte ontmoeting en een verklaring
Vorige week hadden wij wel een heel bijzondere ontmoeting op de Hoge Veluwe. Fransien en ik kwamen in de namiddag terug uit Drenthe en reden nog even door het Park De Hoge Veluwe. Daar zagen we ineens tussen de bomen een zeug met biggen lopen. De camera in stelling en het tafereel vast proberen te leggen.
Groot en klein… wat een verschil – Foto: © Louis Fraanje
Zwarte strepen
Wat ons opviel, dat er tussen al dat jonge spul een big of frishling liep met twee zwarte strepen overdwars. Een heel apart gezicht, want wij hadden wel eens een heel licht zwijn gezien met donkere vlekken, maar dit was weer eventjes iets geheel anders. Voor onze natuurvrienden Jan en Nel Vlieland, die toevallig in de buurt waren, was dit ook iets bijzonders,
Twee biggen aan het wroeten met rechts het dwars gestreepte biggetje – Foto: © Louis Fraanje
Een vreemd gezicht met die zwarte strepen overdwars – Foto: © Louis Fraanje
Een verklaring…
Het komt wel vaker voor, dat wij tussen de wilde zwijnen een bont exemplaar ontdekken, dat is elke keer weer een verrassing, maar een verklaring hadden we er niet voor. Wel werd er vaak geopperd dat dan in het verleden een wild zwijn op stap geweest was met een tamme soortgenoot, maar dat was altijd gissen. Mede daarom zijn we eens verder gaan zoeken en kwamen onderstaande rapport van het WUR Wageningen tegen.
Hieronder het gedeelte over bonte exemplaren:
Bonte zwijnen
De witte kleur blijkt dominant te vererven en geeft in combinatie met een gekleurde beer(keiler) witte nakomelingen. Worden twee niet-fokzuivere, dan wel heterozygote witte dieren met elkaar gecombineerd, dan kunnen biggen worden verwacht met zwarte vlekken.
De witte kleur vererft ook dominant over de wildkleur van everzwijnen. Bij de wilde zwijnen op de Veluwe worden op het ogenblik hier en daar witgevlekte biggen geboren. Dit komt doordat zowel de vader als de moeder van dergelijke biggen niet homozygoot of fokzuiver zijn voor de wildkleur.
Aanvankelijk leek een witte of bonte big bij wilde zwijnen een zeldzaamheid te zijn. Bonte biggen van wilde zwijnen zijn echter niet zo bijzonder. Al in de zestiende eeuw maakte de Duitse kunstenaar Ludwig Cranach ‘der Ältere’ een kopergravure van een bonte wildzwijnbeer(keiler). Ook komt het voor, dat witte of bonte
biggen na enkele maanden weer wildkleurig worden.
Kopergravure van een bonte widzwijnbeer(keiler) bij de wilde zwijnen van Ludwig Cranach ‘der Ältere’
Van everzwijn tot vleesvarken
Verder vermeldt professor Hans Heinrich Sambraus in zijn boek ‘Gefährdete Nutztierrassen’ bij de beschrijving van het Bonte Bentheimer-varken, dat er onder de wilde zwijnen een behoorlijk percentage bonte exemplaren voorkomt. Sambraus veronderstelt dat deze kleurvarianten vermoedelijk op kruisingen met tamme bonte varkens terug te voeren zijn.
Bonte keiler bij de wilde zwijnen op het koninklijk domein Het Loo – Foto: WUR
In ‘De Nederlandsche Varkensfokkerij’ van de hand van A.A. ter Haar, destijds hoofdredacteur van De Veldbode, is een bonte wildzwijnbeer (keiler) afgebeeld op het koninklijke domein ‘Het Loo’. Daar is rond 1920 geëxperimenteerd met kruisingen tussen wilde en tamme varkens, overigens zonder enig resultaat.
Bron: https://edepot.wur.nl/244616
