Edelherten en hun tijdelijk gezichtsverlies

De ‘kale’ heren van het Zwarte Veld

Zondag 15 maart 2020 – In de namiddag zijn wij nog even met onze natuurvrienden Florus en Jannie van den Berg naar de Hoge Veluwe geweest. Even eruit… met al die narigheid betreffende het Coronavirus, even lekker in de buitenlucht en genieten van de natuur.  Het was vrij rustig in het park, tenminste voor wat betreft het publiek en dat is best bijzonder voor het weekend. Maar… zo heeft ieder nadeel dan ook wel weer zijn voordeel, tenminste voor ons… want bij de beheerders zelf zullen ze er niet zo blij mee zijn, wat ik mij goed kan voorstellen.

Daar komen de 'kale' heren het Zwarte Veld op - Foto: © Louis Fraanje

Daar komen de ‘kale’ heren het Zwarte Veld op – Foto: © Louis Fraanje

Dominant gedrag

Inmiddels hebben al veel herten hun gewei afgeworpen, nog een enkel jong hert loopt nog met zijn gewei te pronken en probeert zich te manifesteren als zijnde de ‘baas’ van het roedel, maar dat zal niet lang duren. Het is een bekend fenomeen bij dit jaarlijkse afwerp-gebeuren, de oudere herten gooien het eerst hun gewei af en later de jongere exemplaren, die wat dominant gedrag vertonen.

En zo worden onderling de verschillende rangorden uitgemaakt - Foto: © Louis Fraanje

En zo worden onderling de verschillende rangorden uitgemaakt – Foto: © Louis Fraanje

Knokpartij

Daarnaast merk je nu ook, dat onderling de verschillende rangorden uitgemaakt worden door op je achterpoten te gaan staan en je als hert je eigen wat groter wil doen lijken. Er wordt dan geknokt met de voorpoten of lopers, dat wordt in kennerskringen ‘lepelen’ genoemd. De hindes doen dat altijd op deze manier omdat zij geen gewei hebben, het is en blijft altijd een erg komisch gezicht.

Knokpartijtje tussen twee kale herten...

Knokpartijtje tussen twee kale herten…

en dat is niet mis - Foto's: ©Louis Fraanje

en dat is niet mis – Foto’s: ©Louis Fraanje

Een jong hert nog met gewei verjaagd een oudere soortgenoot - Foto: © Louis Fraanje

Een jong hert nog met gewei verjaagd een oudere soortgenoot – Foto: © Louis Fraanje

Nieuw gewei

Deze periode is voor ons altijd weer een hele interessante, omdat je ontzettend benieuwd bent naar de nieuwe ‘koptooi’ van de herten oftewel ‘geweidragers’ zoals de kenners ze noemen. Zodra het gewei is afgeworpen duurt het niet lang, of we zien het begin van een nieuw gewei alweer tevoorschijn komen. Binnen enkele maanden heeft hij weer een schitterende nieuwe koptooi dat er zijn mag, alles bij elkaar duurt het zo’n 120 tot 130 dagen.

Zo staat het roedel 'kale' mannen om zich heen te kijken, het is maar een kale boel zo - Foto: © Louis Fraanje

Zo staat het roedel ‘kale’ mannen om zich heen te kijken, het is maar een kale boel zo – Foto: © Louis Fraanje

Helemaal rechts staat nog een jonger hert, die werpt pas later zijn gewei af - Foto: © Louis Fraanje

Helemaal rechts staat het jonge hert, die werpt pas later zijn gewei af – Foto: © Louis Fraanje

Tenslotte

Het is ieder jaar weer een ‘wonder der natuur’ om dit nieuwe gewei te zien groeien. Dan zeggen we, het hert zit in de bast, dan heeft het een dikbehaarde huid om het been van het gewei zitten. En ieder jaar wordt het gewei groter, totdat ze op middelbare leeftijd zijn, zeg maar zo’n jaar of tien tot twaalf, want daarna wordt het gewei minder ‘endenrijk’. Het heeft dan ieder jaar minder enden aan het gewei, vandaar dat je ook nooit de leeftijd aan het aantal enden af kunt lezen, zoals nog weleens door sommige mensen wordt gedacht!

______________________________________________________________________________________________________________________

Bekijk ook het filmpje van Jannie van den Berg:

Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2020/03/17/edelherten-en-hun-tijdelijk-gezichtsverlies/