Het legendarische hert “Hubertus” – Deel 128

Hubertus heeft zich volop in de strijd geworpen…

Het hert Hubertus gaat voor niemand uit de weg, zoekt alle indringers persoonlijk op en geeft ze een pak slaag, nog nooit heb ik zoveel vastberadenheid gezien bij Huub. Het door hem verworven bronstroedel beschermt hij vol overgave, dat zag ik zondagmiddag 30 september  jl. weer eens heel duidelijk.

Hubertus in de verdediging met een rivaal, de hindes nemen gelijk wat afstand – Foto: ©John Hutters

Vastberadenheid

En hij mepte zijn rivalen van bronstplek P-1 binnen de kortste keren naar P-2 en als daar om de hoek weer een ander hert staat te wachten, dan kan deze ook een pak slaag krijgen… Je ziet de aarzeling bij de andere herten, maar Hubertus is vastberaden en gaat gelijk de strijd aan tot ver op de open vlakte leveren  en dat met zo’n vijf tot zes rivalen bij elkaar!

Stuk voor stuk grijpt Hubertus zijn tegenstanders met zijn gewei Foto: ©John Hutters

Achter elkaar worden de rivalen door Hubertus verslagen – Foto: ©John Hutters

Verschillende geweidragers

Het plaatshert op P-1 dat zich het eerst liet zien met zijn bronstroedel, al ruimschoots – voordat de boswachter gevoerd had – kwam hij even de zoel verkennen en tegelijkertijd moest hij – zo nu en dan – de hindes bij elkaar drijven.  Je merkte aan zijn gedrag, dat er in de bosrand verschillende geweidragers zenuwachtig heen en weer liepen en dat hij ze allen feilloos in de gaten hield. Een geweidrager kwam het bos uitwandelen en verplaatste zich links richting de open vlakte van het Pampelse Zand.

Hubertus (rechts) volop in de strijd…

– Foto’s: ©John Hutters

Wat een bronstgeweld, maar Hubertus weet van geen wijken – Foto: ©John Hutters

Wat een krachtmeting, waanzinnig gewoon – Foto: ©John Hutters

Kletterende geweien

Toen het plaatshert met de dames het bronsttoneel had verlaten,  liep hij bij het ‘Zwijnenbosje’  een ander hert tegen het lijf en laat dat nou net toevallig Hubertus zijn, die hem met een paar flinke uithalen en klappen met het gewei deed afdruipen het achterliggende bos in. Hubertus liet door middel van een flinke burl, van zich horen en ging met de hindes naar de zoel, daar nam hij een lekker modderbad en daarna deed hij zich tegoed aan de bix(brokjes).

De groep hindes verplaatste zich meer naar links en Hubertus er natuurlijk meteen achter aan, even later hevig rennend achter een hinde die blijkbaar toch niet veel zin had, zelfs in de zoel had hij geen kans. Om zijn agressie kwijt te raken, reageerde hij zich af op een boom en ragde door de takken met zijn gewei. Op een bepaald moment had hij het wel gezien en rende af en toe het bos in.

Hubertus staat nu links en gaat maar door – Foto: John Hutters

Het hazenpad

Ik was gestopt met actief te fotograferen tot ik ineens twee herten met in elkaar gehaakte geweien uit bosjes zag komen. Daarna volgde er een gevecht met een ander hert, terwijl de vorige rivaal het hazenpad koos. Het verslagen hert bleef net om de hoek van de bosrand staan kijken.

Op de open vlakte ontmoeten de rivalen elkaar – Foto: ©John Hutters

Hij bleef aanvallen

Hubertus toonde zijn krachten met zoveel snelheid en geweld, iets wat ik nooit eerder bij hem had gezien, hij bleef aanvallen en alles op volle snelheid. Toen zijn tegenstander het opgaf, rende Hubertus gelijk naar de bosrand, statig en groots burlend als overwinnaar.  Daar liep hij echter weer een geweidrager tegen het lijf, maar hij aarzelde geen enkel ogenblik, want tegelijkertijd dook hij met volle overtuiging en bruut geweld, bovenop het hert dat daarnet voor hem gevlucht was.

Onophoudelijk klappen de geweien op elkaar – Foto: ©John Hutters

Een geweldige mooie afsluiter van de bronst op de open vlakte – Foto: ©John Hutters

Tenslotte…

Ook dit hert werd met bruut geweld afgedroogd. De hindes liepen inmiddels op de grote vlakte van het Pampelse Zand en verdwenen uit het zicht van Hubertus, maar dat liet hij niet gebeuren en ging er ogenblikkelijk achteraan. Onderweg naar zijn harem, kwam hij weer verschillende rivalen tegen, overal kwamen ze vandaan. Maar Hubertus ging nu niets en niemand meer uit de weg en gaf ze allemaal van katoen, wat een hert, in één woord FANTASTISCH!

Tekst en foto’s: ©John Hutters uit Rotterdam

Lees ook: Het legendarische hert “Hubertus” – Deel 129

Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2018/10/03/het-legendarische-hert-hubertus-deel-128/