Hoe krijgt men een TRAUMA? – Deel 2 – Slot

De lancering van het geheime wapen

Toen de wildschut met zijn diensthond enige tijd had staan posten, zag hij dat een drietal opgeschoten jongelui voor de afrastering liepen te dralen. Toen kennelijk de kust veilig werd geacht, zag hij dat de jongens over het raster klommen. Terstond liepen zij in een sukkeldrafje in één rechte lijn naar de bomen waaronder een overvloed aan overheerlijke “tamme tukkels” op hen lagen te wachten! Intussen keken de jongelui schichtig om zich heen opdat “Baas Blaas” niet briesend en op luide toon de meest vreselijke verwensingen van “hel en verdoemenis” over hen zou uitstorten. Nee, in plaats daarvan bleef het echter opmerkelijk rustig!

De Romeinen brachten de tamme kastanjes mee naar ons land – Foto: ©Ton Heekelaar

Tamme tukkels

Toen de jongens bezig waren hun broekzakken vol te proppen met de mooiste- en grootste “tamme-tukkels” van heel de weide omgeving, achtte de wildschut de tijd rijp om in actie te komen. Opzichtig kwam hij te voorschijn opdat hij
stilletjes hoopte dat de jongens zouden vluchten. Die veronderstelling kan gevoeglijk worden aangemerkt met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid die gelijk staat als 2+2=4.

Jachtopzichter Gijs van Velthuizen – Foto: Archief Heekelaar

Halt politie

Zodra de jongens de wildschut in het vizier kregen, maakten ze dat ze weg kwamen. De wildschut riep hen op luide- en duidelijke toon aan: “Halt politie”. Dat was echter geheel aan doven mans oren besteed. Nu werd het tijd om “het Geheime Wapen” in stelling te brengen.

Stellen

Op het commando “stellen”, vloog de zwarte Groenendaeler als een pijl uit de boog op de vluchtende jongens af. De politiehond torpedeerde in volle vaart een van de jongens die pardoes vanwege de harde leren muilkorf omver werd gekegeld. De anderen bleven van schrik stokstijf als een paal staan.

De jongens gilden van angst. Ze vreesden voor hun leven om door het vervaarlijk grommende- en blaffende monster te worden verscheurd. Vanwege de degelijke kwaliteit van de muilkorf was dat echter uitgesloten. Hooguit hielden zij als “souvenir” aan het avontuur enkele blauwe plekken over.

Tot slot…

Nadat de wildschut de jongens vermanend had toegesproken werden zij vervolgens heen gezonden. Als een lopend vuurtje werd “Het Geheime Wapen” onder de plaatselijke jongelui verspreid. Op het landgoed “De Valkenberg” was de rust weergekeerd.

Prent van de douairière die haar landhuis De Valkenberg geschonken heeft aan het Rode Kruis – Foto: ©Ton Heekelaar

Mand met bruine eieren

De hier voornoemde samenwerking, ook wel hand- & spandiensten op een landgoed genoemd, heeft geresulteerd dat douairière Van Sminia – Van Hoboken nog enige jaren van haar privacy heeft mogen genieten. De laatste jaren verbleef zij in een particulier verzorgingshuis aan de Rozendaalselaan te Velp. Aldaar hebben jachtopzichter Gijs van Velthuizen met zijn toenmalige leerling jachtopzichter (lees: opsteller van dit verslag) op verzoek van de douairière nog diverse keren een mand met uitsluitend bruine kippeneieren aan het verzorgingshuis afgeleverd.

Het informatiebord met de uitleg – Foto: ©Ton Heekelaar

Thans heeft het Rode Kruis haar vakantieverblijf “De Valkenberg” wegens een onaanvaardbaar exploitatie tekort afgestoten. De verdere toekomst van het karakteristieke in 1834 gebouwde landhuis blijft vooralsnog ongewis…..

Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2017/07/25/hoe-krijgt-men-trauma-deel-2-slot/