Hubertus begint zich te roeren
Afgelopen maandagavond waren wij bij het Zwarte Veld op de Hoge Veluwe, in de wijde omtrek was geen hert te bekennen. Niet zo vreemd natuurlijk, want die zijn allemaal richting de Wildbaan in verband met de bronst. Toch bleven we nog even staan kijken, tenslotte weet je het maar nooit. Met onze kijkers tuurden we over het veld, en… na verloop van tijd komt er vanuit de bosrand een hert. Nog eens even goed kijken en… ja hoor, dat was Hubertus. Van onder tot boven zat zijn lichaam vol modder. De dag ervoor ook al, dus is nu echt bezig om zich klaar te maken voor de bronst.
Van onder tot boven zat zijn lichaam vol modder – Foto: ©Florus van den Berg
Uitrusten
Wij vonden het toch wel interessant om dat even te melden aan de redactie van de Veluwenaar. Temeer omdat wij hem de volgende dag weer in beeld hadden, dat was opzij van de Hertjesweg. Daar zat hij even uit te rusten en te herkauwen. Van onze aanwezigheid trok hij zich nauwelijks iets aan.
Daar zat hij even uit te rusten en te herkauwen – Foto: ©Florus van den Berg
Rauwe bronstroep
Met volle bewondering hebben we gewoon een tijdlang naar het herkauwende hert staan kijken. Zo’n schitterend exemplaar van een hert, daar kun je toch naar blijven kijken. Och, maar Hubertus zelf trekt zich daar weinig van aan, hij heeft wel wat anders aan z’n kop. Als hij even later opstaat en zich eens even goed uitrekt, laat hij zijn rauwe bronstroep weer door het bos dreunen. Het gaat je door merg en been, zie de beelden hieronder.
Zwerven
Dan besluit hij uiteindelijk toch om de weg over te steken en via de grote grasvlakte van “De Bunt” in noordelijke richting te trekken. Zou hij zijn wissels nu ook naar de Wildbaan volgen? Of… zal hij nog een tijdje in deze – oude vertrouwde – omgeving blijven rondzwerven? Het is voorlopig nog een raadsel, zoals hij ons telkens weer blijft verrassen.
Hubertus steekt de weg over, maar het blijft een raadsel waar hij heentrekt – Foto: ©Florus van den Berg
Onrustig
Het is wel zaak, om hem vanaf nu goed in de gaten te blijven houden, want er is iets gaande. Hubertus is toch erg onrustig, vergeleken met de dagen ervoor. Dus we hopen maar dat hij binnenkort richting de Wildbaan gaat en ons daar eens laat zien wat hij waard is!
