Op zaterdag 26 juli jl. zagen wij in de Lunterse Krant een aantal schitterende foto’s van boommarters. De dieren waren blijkbaar al een tijdje te gast bij een familie in onze gemeente.
Natuurlijk was onze nieuwsgierigheid gewekt en via, via kwamen wij in contact met deze beide ‘geluksvogels’, zowel de familie als de boommarters. Ten eerste de familie, omdat ze zomaar ‘eerste rang’ wild in hun tuin konden bewonderen en ten tweede de boommarters die gratis ‘tafeltje dekje’ kregen.
Afgelopen winter hadden ze hem, ‘de boommarter’ al een keer gezien. Het was ochtend en nog donker, toen ze de gordijnen opzij schoven, zagen zij een donkere schim in een boom bij de pindakaas-pot.
In eerste instantie dachten ze dat dit wel een erg grote eekhoorn was, men verwachtte immers geen boommarter te zien. Hij was erg schuw, want toen de boommarter de mensen achter het raam opmerkte, ging hij er snel vandoor. Afgelopen voorjaar viel het deze mensen op dat de pinda’s wel erg snel opgepeuzeld waren. Ook de pindakaas-pot was steeds verdwenen en nergens meer te vinden. Zou de boommarter dan toch steeds terugkomen? Dan toch maar wat beter de ogen de kost geven voortaan.
Het is inmiddels juni, ‘s morgens rond koffietijd ziet mevrouw drie boommarters in het bos achter hun tuin dartelen, verbazing en vreugde alom. Diezelfde avond nog, is ze met een tijdschrift, fotocamera bij de hand, in de tuin achter de pruimenboom gaan zitten. Hierbij er voor zorgend, dat ze goed zicht had op de boom waar het “lokvoer” hing. Op een gegeven moment hoorde zij dat er grote paniek uitbrak bij de vogels in de bomen. Wat zou er aan de hand zijn? Terwijl ze, nieuwsgierig geworden door het lawaai, nog eens goed kijkt, ziet ze, ja echt waar, een boommarter uit de nok van de boom naar beneden klimmen.
Oog in oog
Als deze even later op een boomtak gaat zitten, kan ze hem/haar eens goed bekijken.
Op een gegeven moment ziet de boommarter haar zitten en kijken ze elkaar een aantal minuten aan, allebei heel verbaasd. Heel langzaam pakte zij haar camera, want ze wilde hem nu op de ‘gevoelige plaat’ zien te krijgen. En… met veel geduld lukte het zowaar ook nog!
Dat ze natuurlijk dolgelukkig was, hoeft verder geen betoog, dat kunt u begrijpen!
Een gezinnetje
De boommarter-moeder leek zich niets meer van haar aan te trekken en scheen alleen nog maar honger te hebben en ging op haar gemak pinda’s zitten eten. Op dat moment kwamen er nog twee boommarters uit de nok van de boom naar beneden klimmen, het bleken twee jongen te zijn.
Terwijl ze zo zat te fotograferen en te genieten, lieten de boommarters tijdens de maaltijd, brommerige en miauwende geluidjes horen. Ze verdrongen elkaar om maar te kunnen eten, en mevrouw maar foto’s maken van dit ‘unieke natuurmoment’.
Bekijk ook het filmpje:
—————————————————————————————————————————————————————-
Noot van de redactie:
Gelukkig gaat het weer wat beter met de boommarter, nadat hij in het verleden genadeloos vervolgd werd, neemt de soort weer in aantal toe. Dat deze mevrouw het vermoeden opperde, met een gezinnetje van doen te hebben, is natuurlijk heel aannemelijk, maar niet zeker. Vooral de brommerige en miauwende geluidjes maken ze ook in de paartijd en die valt meestal in juli en augustus. Het vrouwtje kent een verlengde draagtijd van 165 tot 210 dagen. De eigenlijke draagtijd duurt ongeveer 28 tot 30 dagen.
In april en mei vinden de geboorten plaats. Meestal worden drie jongen geboren, die bij de geboorte blind zijn en bedekt met een grijzige vacht. Ze wegen dan 30 gram. De worpgrootte kan verschillen van één tot zes jongen per worp. Na drie weken hebben ze een grijsbruine vacht. Na acht weken laten de jongen zich voor het eerst buiten het nest zien en rond deze tijd worden ze ook gespeend. Na een half jaar zijn ze onafhankelijk van hun moeder.
De boommarter is geen carnivoor, maar een omnivoor (Op wikipedia staat carnivoor?). Hij jaagt voornamelijk in bomen op eekhoorns en vogeltjes, op de grond vangt hij kevertjes, muizen en ook konijnen. Een boommarter eet dagelijks twintig procent van zijn lichaamsgewicht aan voedsel. Hij is voornamelijk in de schemering en/of ‘s nachts actief. In de zomer laten ze zich ook overdag wel zien. Meestal is dit een moeder met haar jongen. Ze zijn zeer behendig en klimmen lenig in bomen. Ze kunnen van boom naar boom tot vier meter ver springen.
—————————————————————————————————————————————————————-
Reactie/correctie
Na het lezen van dit leuke artikel wil ik even een reactie/correctie op dit stuk geven. Zelf doe ik al jaren onderzoek naar Boommarters in de Duinen bij Castricum en daarom sprak dit stuk me wel aan.
De schrijver verteld over een gezinnetje. Boommarter mannetjes bemoeien zich niet met het opvoeden van de jongen. Het gaat hier om een Moer(vrouwtje) en twee jongen. Als je goed naar de foto’s kijkt zie je verschillen in de staatrvorm, kleur vacht en enkel details op de kop. Op de bovenste foto staan duidelijk twee jongen en een Moer. De moer is de bovenste andere vachtkleur en dikkere pluimstaart.
De boommarter is geen Carnivoor maar een omnivoor. De voedselkeuze is breed: zoogdieren (vooral muizen), vogels, eieren, amfibieën, insecten, paddenstoelen, zaden en vruchten. Ze houden erg van fruit!
In het stuk staat dat ze pinda’s eten en dat is niet iets voor een carnivoor!
Op wikipedia staat dit verkeerd!
Betere bron http://www.werkgroepboommarter.nl/index.php?request=101¶m_1=146¶m_2=Voedsel¶m_3=DESC
Leo Heemskerk
Boommartervrijwilliger en lid van de boommarterwerkgroep
—————————————————————————————————————————————————————
Uw natuurmoment!
De redactie van de Veluwenaar staat altijd open voor uw unieke ‘Natuurmoment’! Dit is mogelijk, door een foto, of enkele foto’s met uw verhaal naar ons te mailen (zie onder)! Het is uiteraard ook van belang dat uw ‘Natuurmoment’ op de Veluwe heeft plaatsgevonden en… uw foto’s van goede kwaliteit zijn!
De redactie behoudt zich wel het recht voor om artikelen i.o. aan te passen.Daarnaast kan het soms gebeuren, dat de redactie om een bepaalde reden besluit om foto’s en artikelen niet te plaatsen.
De Jac. Gazenbeekstichting is een vrijwilligers-organisatie die zich geheel belangeloos inzet voor het behoud van natuur en cultuur op de Veluwe. Derhalve kunnen er – op wat voor wijze dan ook – geen rechten ontleend worden aan uw bijdragen!
U kunt uw reactie sturen naar: info@de-veluwenaar.nl