Buiten in bos en veld…
Achter in het dichte dennenbos hoorde ik wel herten burlen, maar ze lieten zich niet zien. De bewolking begon al aardig het licht te temperen, dus dacht ik erover om mijn spullen te pakken. Of… zou ik nog even wachten?
Je weet tenslotte maar nooit. Er lag nog zo’n mooie paarse gloed over de heide, als… als daar nou een hert in zou staan, tjonge dat zou toch schitterend zijn. Wachten dus en blijven hopen.
Zestien ender op de Veluwse heide – Foto: ©Louis Fraanje
Bronstroep
En ja hoor…. daar kwam beweging in het bos. Takken vlogen opzij en nog geen tien minuten later kwam een mooie veertien-ender tevoorschijn. Hij was alleen en kwam dichter en dichter mijn richting uit . De wind stond recht in mijn gezicht dus het hert kon mij niet ruiken. Zo wachtte ik mijn kans af. De zenuwen gierden door mijn lijf toen hij midden op de bloeiende heide stond. Wauw, wat een machtig gezicht! Plotseling gooide hij z’n kop achterover en liet zijn bronstroep – burl – over de heide galmen.
Burlende zestien ender – Foto: ©Louis Fraanje
