De dag duurde lang, het daglicht aan het verduisteren, naar de laatste vogels luisteren. Een bosrand in rust, door de wandeling uitgeblust. Genietend van uittredend wild, je hebt geen minuut verspild. De tijd trekt voorbij, een boommarter maakt je blij. Het kruid is bijna verschoten, nog twee kilometer aanpoten. Roel van Ekeris©
Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2014/08/15/de-wildspotter/
Genietend van de nieuwe morgen, even vergetend alle zorgen. Drijvende wolken tegen een blauwe lucht, jagen het ‘duister’ op de vlucht. Je dreef daar zomaar voorbij, als een reine vrouw in witte zij. Een ogenblik werd ik gegrepen, en heb je vredige boodschap begrepen.
Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2014/07/15/drijvende-wolken/
Zwijnen als je zwijnt, waar de bosbodem is ondermijnt. Wroeten als een bulldozer, door jou wordt de bodem brozer. Je bent een graag geziene, op wroetplekken mag nieuw bos ontkiemen. Grassen zijn een lekkernij, voor beukennootjes kwijl jij. Jouw streepjes in pyamapak, lekker wroetend op het gemak. Deksels slim in het verstoppen, menig jager weet …
Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2014/07/06/zwartkielen/
Vanavond is, om 11 minuten over zes, de astronomische winter begonnen. Een goede aanleiding om het onderstaande gedicht van Jac.Gazenbeek onder uw aandacht te brengen. De ruige stormen huilen door ‘t naakte winterwoud, de sombere boomen zuilen staan stram en troostloos oud … De zomer stierf verslagen voor d’ijzren dwang des Tijds door rosse najaarsdagen …
Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2013/12/21/winter/
De grijze spin weeft om de wereld haar waden, webben . . . . eindeloos . . . . en van de takken leken droppen, De bladers rits’len van de takken die op de geur’gen boschgrond klakken . . . . . . . . De spin – weeft eeuwig, rusteloos Daar staat geen ding …
Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2013/11/23/mist/
De lift glijdt gonzend door de duist’re schacht en heft mij haastig naar een hooger hal. De kabels trillen . . . . Ronkend gromt een kracht . . . . En ‘k twijfel even of ik stijg of val . . . . Bleek daglicht glipt weer in den korten nacht. Vlamflitsen vonk’len in …
Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2013/08/06/glasblazerij/
Vader Soms… in een uur van grijze mijmeringen, komt tot mij weer uw oud en vroom gelaat met teeder licht op uw …
Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2013/06/16/vader/
’t Is of een vlucht van kleur’ge vlinder neergestreken, zich veiliglijk voelt deinen op het brooze groen – en wacht – op ’t wonderzoete, wonderschoone breken van ’t avondlicht, welks gouden stralen huivren doen. Een zoete bloeme’ aroom omwiegt de wonderweelde, van mauve, rood en blauw, met wit door flonkerd…. Als goden altaarvuur brandt gladiolenvlam, …
Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2013/05/16/bloeiende-latyrus/
Wie kent den brand, die in zijn binnenst woelt, de bliksems, die zijn zwarte oogen schenden…? Wie kent den waan, dien zijn gebaar bedoeld of raadt de seinen, die zijn handen zenden…? Wie kent de drift, die door z’n hersens dwaast en rukt en raast in ieder fijn gezenuwd lid…? Wie ziet de duivel, die …
Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2013/04/12/de-zonderling/
. Het krakend rad, betrest met wier en algen verschuilt zich in den schuimend-woesten stroom; het duikt en wentelt . . . altijd even loom . . . Van diamanten druipen bout en balgen! Daarbinnen in het oude muldershuis stuiven de wanden wit en steunen binten, de riemen slieren rond als leeren linten; ▬ dof …
Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2013/03/27/oude-watermolen/
Vogel aan de hemelboog, vliegt zo oneindig hoog. Ik sta te kijken en te kieken, naar de vogel zwevend op zijn wieken. Verdwijnt hij langzaam uit het zicht, al vliegend naar het licht! –klik op het plaatje om de foto groot te bekijken–
Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2013/03/26/vogel-aan-de-hemelboog/
Vandaag is, om twee minuten over twaalf, het voorjaar begonnen. Een mooie aanleiding om het onderstaande gedicht van Jac.Gazenbeek te plaatsen. Voor ons ligt de heide . als een paars pastel. Den blauw-lachenden hemel uit . stuitert het zilvergeluid van ‘n juigende leeuwerik-bel. Droomend zitten beiden: . het kind en de man …. Woelende wind wart door …
Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2013/03/20/voorjaar/
In parelmoeren glanzen dooft de avond, Verbleekt de glorie der smaragden lucht…. Naar ‘t stervend kleurspel vliedt een strakke vlucht van late, snelle reigers ▬ IJl, gehavend rilt koolzwart, weemlend in het luistrend licht, ‘t onrustig loof der olmen. Magisch schittert het zilv’ren hart van Venus…. Eng’len, biddend, sluiten de deuren van den avond dicht. …
Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2013/03/17/schemering/
… Ik stond op lichten zomernoen gevangen door het schoon festoen van ‘t onvermoeide zonnewonder. De loovers stoeiden met het donker van zomerschaduw . . . . ‘t Bloemgeflonker van rood en mauve vlamde fel . . . . Het land lag van verlangen rijp en drachtig van al’ vruchtbaarheid de blonde korenvelden. . . …
Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2013/03/07/bijen/
In 1919 werd Jac.Gazenbeek onderwijzer op de openbare lagere school in Bennekom. Daar werkte ook Truus (Geertruida Adriana) Baljet. Ze voelden zich al snel tot elkaar aangetrokken en op 30 maart 1921 trouwden ze. Het jonge paar ging in het buurtschap Overwoud wonen. Op 20 juli 1923 werd hun dochter Marjon geboren. Zijn vrouw overleed …
Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2013/03/03/herfstavond/
