De schrijver, natuurvriend en folklorist Jac. Gazenbeek werd op 30 oktober 1894 geboren aan de Bunschoterweg te Ede. Dat Jac.Gazenbeek een veelzijdig en kunstzinnig mens was, blijkt wel uit het feit dat hij naast schrijven, fotograferen, schilderen en tekenen, ook nog prachtige houtsneden maakte. Zeer grote bekendheid verwierf hij door zijn boeken. Van zijn hand verschenen er meer dan 25. Zijn bekendste boek is het dikke standaardwerk getiteld: "De Veluwe, luisterrijk land tussen Randmeer en Rijn" uit 1966. Het is allemaal begonnen met het schrijven van gedichten. Zijn allereerste gedicht verscheen in 1919 in "De Nieuwe Amsterdammer". Naast deze gedichten verschenen o.a. in "De Nieuwe Gids" en "Het Getij" ook feuilletons, korte verhalen. Als onderwijzer in de Valk begon hij al vroeg met het publiceren van gedichten en artikelen in kranten en tijdschriften. In 1922 kocht hij van een oude onderwijzer een houten platencamera, waarmee hij langzamerhand de weg op ging van de reportage. Een bloeiende meidoorn inspireerde hem tot het schrijven van zijn eerste, geïllustreerde, verhaal over de natuur. Het verscheen in "Ons Nederland". In 1924 verscheen zijn eerste boek: “Gelderland”. In 1933 besloot hij zich geheel toe te leggen op het schrijven. Ook zette hij zich daadwerkelijk in voor het behoud van de natuur en cultuur. Enkele voorbeelden daarvan zijn o.a. de Slaperdijk bij Renswoude en de Doesburgermolen bij Ede. Ook verzette hij zich tegen de asfaltering van de oude Hessenweg bij Lunteren. De foto’s bij zijn artikelen maakte hij zelf. Daarnaast schilderde en tekende hij en maakte prachtige houtsneden. Na de Tweede Wereldoorlog was hij een aantal jaren hoofdredacteur van de Edesche Courant. Jarenlang woonde hij in de oude villa Boeckenrode aan de Boslaan te Lunteren . Daar ontstond ook zijn meest bekende boek, het standaardwerk “De Veluwe, luisterijk land tussen Randmeer en Rijn”. Aan waardering heeft het niet ontbroken. Zijn boek “Uit in Gelderland” kreeg de ANWB-prijs als beste reisboek. Jac. Gazenbeek werd geridderd en in zijn woonplaats Lunteren werden een straat, een school, een stichting en een bezoekerscentrum naar hem genoemd. Hij overleed op 26 januari 1975. Meer info: https://www.de-veluwenaar.nl/jac-gazenbeekstichting/
Jac. Gazenbeek
Author's posts
Hie had ‘n kop as iezer
“Hei-je d’r ôk van geheurd”, vraagt Jan Derk, als we ons behaaglijk geïnstalleerd hebben aan weerszijden van het vuur, dat op deze maartse avond nog weldadig aandoet. “Hei-je d’r ôk van geheurd? Die jong van Gaart Plag geet ôk trouwe….!” “Zo….., dat is dan niet voor de tijd: hij zal zo zoetjes aan wel naar …
Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2013/02/22/hie-had-n-kop-as-iezer/
De Veluwenaars – Deel 4 (slot)–
De liefde voor dieren en planten loopt parallel met de liefde tot de natuur. Slechts de bloemhof schatert u met zijn bonte kleuren tegen, maar dat is het domein van de vrouw! Het dier – het paard misschien uitgezonderd – is alleen van belang als produceerend schepsel. Toen wij eens met …
Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2013/02/11/de-veluwenaars-deel-4-slot/
De Veluwenaars – Deel 3 –
Verlenging van de leerplicht vindt uiteraard bij de boerenstand niet veel instemming en het is tekenend, wat een hoofdonderwijzer, die jaren onder de boeren woonde, ons vertelde. Hij klaagde er b.v. steen en been over, dat de ouderavonden zo slecht bezocht werden en dat – naar zijn mening – degenen, die …
Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2013/01/27/de-veluwenaars-deel-3/
De Veluwenaars – deel 2 –
Heeft de bodemgesteldheid op die manier via de materieele omstandigheden grote invloed geoefend op het karakter van Veluwse boer, de voortschrijdende techniek, de veranderde inzichten op landbouwkundig gebied, de beschaving hebben verschillende karaktereigenschappen en gewoonten gewijzigd. Wij zouden bijna kunnen spreken van historische factoren, die hun invloed deden gelden, al mogen we …
Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2013/01/23/de-veluwenaars-deel-2/
De Veluwenaars – deel 1 –
Is er – zo vragen wij ons af – aanleiding te spreken van een Veluws volkskarakter, zulks in onderscheiding van het karakter, dat de bewoners van andere gewesten of landschappen bezitten? Als het waar is, dat de grond, die wij bewonen, invloed heeft op onze geestelijke structuur, op levensbeschouwing en levenshouding, dan mogen we deze …
Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2013/01/11/de-veluwenaars-deel-1/
Rumoer rondom de Veluwse Wildwal
Waar is de West-Veluwse-Wildwal precies te vinden? U kunt daarvoor een topografische kaart, een stafkaart, raadplegen, want de Wildwal staat daar natuurlijk op: een dun zwart lijntje dat enkele kilometers oostelijk van de weg Lunteren-Ede-Bennekom ongeveer evenwijdig daarmee loopt. Maar – en dat is wel zo aardig – u kunt ook naar de Lindeboomsberg bij …
Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2012/12/29/rumoer-rondom-de-veluwse-wildwal/
Een schim stond in de Kerstnacht
In de namiddag is het opgehouden met sneeuwen. Er komt al meer blauw in de lucht en voordat de dag voorbij is, strijkt het licht van de lage rode zon nog even over het Veluwse land. De schaduwen in de sneeuw zijn violet van tint en de her en der verspreide boerderijen liggen daar alsof …
Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2012/12/23/een-schim-stond-in-de-kerstnacht/
Lawaai met oudjaar moet duivel op afstand houden
Oeroud volksgeloof wil dat de duivel het niet begrepen heeft op al teveel geluid, door de mens voortgebracht. Daar is misschien het enorme lawaai aan toe te schrijven dat de overgang van het oude naar het nieuwe jaar pleegt te begeleiden. Klokken luiden, sirenes van fabrieken en boten gillen en verder is de lucht vol …
Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2012/11/27/lawaai-met-oudjaar-moet-duivel-op-afstand-houden/
Agenda
