Eenzaam dwaalt een hert over de heide

Veluwenaar Louis Fraanje

Veluwenaar Louis Fraanje

Buiten in bos en veld…

Op een late namiddag in januari zat ik op de Hoge Veluwe aan de rand van de uitgestrekte heide, met rechts van mij de Stafse Dennen  en voor mij aan de horizon doemden vaag de bossen van Oud Reemst op.
De stilte om mij heen is overweldigend en voor de tijd van het jaar is het gewoon lekker zacht weer, zo zit ik wat in gedachten verzonken voor mij uit te staren.

Herinneringen
Als ik zo in m’n eentje buiten in het veld ben, gaan onze gedachten op verre wegen en komen de vele herinneringen aan vroeger naar boven en beleef ik het allemaal weer, dan zie ik mezelf weer zitten naast de oude jachtopzichter, de verrekijker onder handbereik.

Rentmeester
De vele mooie gesprekken over het wild en de jacht, wat destijds de gewoonste zaak van de wereld was, want een goed rentmeester beheert zijn gebied en laat het niet verloederen, daarnaast verzorgd hij zijn wild op een zo goed mogelijke manier.

In het laatste strijklicht van de avondzon komt een geweidrager voorbij sjouwen - Foto: ©Louis Fraanje

In het laatste strijklicht van de avondzon komt een geweidrager voorbij sjouwen – Foto: ©Louis Fraanje

Het edelhert
Heel even voel ik een koude rilling door mijn lijf, waar dit ineens vandaan komt… ik weet het niet, maartijd om hier lang over na te denken krijg ik niet, want in de verlatenheid van het open veld zie ik in het laatste strijklicht van de avondzon, een geweidrager voorbij sjouwen.
Het is een schitterend gezicht om in de eenzaamheid van die uitgestrekte heide, het edelhert te zien gaan, onverstoorbaar op weg naar de dekking van het bos, dat achter de heuvel ligt, om daar in zijn eentje de nacht door te brengen.

Ouwe reus
Hopelijk zal zijn nachtrust niet worden verstoord door een rondzwervende wolf, die als een dief in de nacht op zoek gaat wie hij zal kunnen verslinden, we hopen maar dat hij zich kan verweren, och… zo’n ouwe reus kent de klappen van de zweep wel en zal zih zeker niet zomaar gewonnen geven.

Piepklein landje
Helaas die mooie rustige tijd van vroeger is voorbij, we zijn nu overgeleverd aan mensen die denken dat ons piepkleine landje nog een echte wildernis herbergt, tja… hoe verzin je het en wat ik mij dan tegelijkertijd afvraag, of deze mensen niet een grotere hekel hebben aan jagers, dan liefde voor de natuur!

Rijkdom
Maar goed mijn avond kan niet meer stuk, mijn avond hier in de eenzaamheid was ‘goud’,  een heel bijzonder gevoel, iets dat je niet uit kunt leggen als je het zelf nooit ondervonden hebt, wat een rijkdom.
Dan kijk ik omhoog en dank ik mijn Schepper voor deze prachtige avond buiten in het veld onder de open hemel!

Louis Fraanje

Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2025/02/12/eenzaam-dwaalt-een-hert-over-de-heide/