Susa Bobke bericht uit de Allgäu – Duitsland
Het is inmiddels winter bij Susa Bobke in de Allgäu…
Zo af en toe komt er bericht uit Duitsland van onze natuurvriendin Susa Bobke en haar pleegkind, oftewel reegeit ‘Schneewittchen’ die ze ooit als verlaten reekalfje in juni 2010 heeft geadopteerd en grootgebracht.
Daarover kun je alles lezen in: “WILDSPOOR een natuurboek …“
Het is en blijft een bijzonder verhaal en daarom ook interessant om er aandacht aan te besteden, zeker ook omdat deze reegeit nu inmiddels alweer 11 jaar lang – na verwildering – eigenlijk gewoon bij haar in de buurt blijft.
Meer informatie: Website von Susa Bobke
Lees hieronder haar nieuwe bericht…
*********************************************************************************************************************
Maandag 6 december 2021
Vanavond eindelijk na lange tijd Schneewittchen gevonden, door de sporen in de sneeuw te volgen heb ik haar kunnen vinden. Kleine broer en zus gingen er meteen vandoor, toen ik met de zaklamp door de sneeuw strompelde. Maar Schneewittchen herkende mij direct en bleef gewoon staan.
Schneewittchen herkende mij direct en bleef gewoon staan – Foto: ©Susa Bobke
Dinsdag 7 december 2021
Vandaag bij daglicht naar haar idyllische winterverblijfplaats geweest. Alle drie de reeën lagen lekker in de warme decemberzon aan de rand van het bos. Natuurlijk trokken broer en zus zich tegelijkertijd terug in het bos, ook al gingen dan de heerlijke appels die ik voor ze mee had gebracht, aan hun neus voorbij.
Schneewittchen kent geen angst voor mij, ze komt gewoon naar mij toe lopen, eet zelfs uit de hand, om daarna haar neus diep in de tas met stukje appel te steken tot alles opgegeten is.
Het lopen op de harde sneeuw kost Schneewittchen duidelijk moeite – Foto: ©Susa Bobke
Schneewittchen kent geen angst voor mij, ze eet zelfs uit de hand – Foto: ©Susa Bobke
Ja… de rest mag je zelf uit de tas met appelstukjes opeten – Foto: ©Susa Bobke
En steekt daarna haar neus diep in de tas met appels, tot alles opgegeten is – Foto: ©Susa Bobke
Tenslotte
Schneewittchen ziet er lichamelijk goed uit en heeft ook een degelijke wintervacht gekregen, die helemaal uitgegroeid is en erg leuk om naar te kijken. Alleen het lopen op de harde sneeuw kost haar duidelijk moeite.
Nu maar hopen dat ze alle drie gezond en wel de winter doorkomen, zo nodig met een beetje hulp van mij, dat kan geen kwaad, daar zijn we natuurvrienden voor!
Lees ook: Het verhaal van reegeit “Schneewittchen” – Deel 18
