Is Pollux II nu de grote overwinnaar van het Rauwe Veld?
Bovenstaande vraag stelde ik mijzelf, maar… ik heb vaker met dit bijltje gehakt en ik blijf het maar herhalen; je weet het maar nooit in de natuur, die blijft ‘onberekenbaar’. Een oude wijsheid, die ik ooit heb meegekregen van onze vriend en oud-wildbeheerder , hij is zo onderhand geen onbekende voor de regelmatige bezoekers van ons weblog. En… ondertussen is Pollux II door de knieën gegaan en zit nu lekker in het late zonlicht te herkauwen, dus besluit ik om maar eens in het veld hiernaast te gaan kijken!
______________________________________________________________________________________________________________________
Het andere veld…
Daar loopt de mooie 6-ender die op een brute wijze verjaagd is, maar zeker nog niet verslagen, ook al kijkt hij wat schichtig om zich heen, want je moet natuurlijk altijd op je hoede blijven. Vanuit mijn schuilplek kan ik hem nu mooi observeren, een prachtige bok met een mooi geparelt gewei, dat belooft wel wat voor de toekomst. In ieder geval ook weer een bok, dat het hart van de natuurliefhebber sneller doet kloppen!
Tenslotte…
We hopen nog lang te kunnen genieten van het prachtige reewild in het Rauwe Veld, al rukt ook hier de – nooit rustende en hongerige – bebouwing, als een ‘rupsje nooit genoeg’ steeds meer en meer op.
Op dit moment prijs ik mij gelukkig, dat ik nog kan genieten van deze ‘zeldzame’ plekjes, die koester ik dan maar zolang het nog mogelijk is!