Hubertus zorgt voor file
Op zondagmiddag 19 juli jl. stond op de Kronkelweg in het Park De Hoge Veluwe een file. U zult zeggen: “Hoe kan dat nou?” Toch was het zo, en… de reden, was… een hert dat zomaar langs de weg stond. De bestuurders hadden hun auto’s gewoon kris kras op de weg laten staan, want iedereen wilde dat wel eens zien. Telefoons en camera’s klikten en de veroorzaker? Het hert “Hubertus”, hij liet het zich allemaal welgevallen, totdat iemand al te overmoedig werd, en hij hoofdschuddend tussen de struiken verdween. Einde voorstelling!
Langzaam kwam de stoet auto’s weer in beweging en lag het bos er weer verlaten bij. Wij slaakten een zucht van verlichting, en parkeerden onze auto aan het begin van een bospad. Daar stonden we nog maar net, toen er een hertenkop vanachter een boom tevoorschijn kwam.
Niet dicht op z’n huid
Hij had zich even tijdelijk terug getrokken, maar hoorde ons blijkbaar praten. Och… die twee daar bij de auto, die kende hij wel, daar hoefde hij niet voor op de vlucht. De camera was inmiddels in stelling gebracht en legde het ‘komische’ tafereel vast. Met onze 500 millimeter telelens hoeven we hem niet dicht op z’n huid te zitten, dat geeft ook minder verstoring voor het hert, en ons de kans om hem zo natuurlijk mogelijk in beeld te brengen. Ook nu weer, zonder op of om te kijken steekt hij zo’n twintig meter voor ons het pad over.
Zonder op- of om te kijken, steekt hij het pad over – Foto’s: ©Louis Fraanje
Lijsterbes- en eikenbladeren een lekkernij
Daar aan de overkant staan veel lijsterbes-struiken, en de bladeren ervan zijn voor hem blijkbaar een ‘delicatesse’, net als de grote bladeren van de Amerikaanse Eik. Als hij daar zo op z’n gemakje staat te smullen, kunnen wij het inmiddels opgedroogde bastgewei eens mooi van dichtbij bekijken.
Lijsterbesbladeren zijn een ‘delicatesse’ voor Hubertus – Foto: © Louis Fraanje
Opgedroogde bloedbanen
De laatste keer dat wij hem zagen, was het echt een ‘bol’ gewei en waren de bloedbanen nog gevuld. Dat was nu zichtbaar anders, de uiteinden van de kroon waren nu puntig, in plaats van rond. En verder naar beneden waren de opgedroogde bloedbanen nu duidelijk zichtbaar. En… toen hij op een gegeven ogenblik ons de rug toedraaide, en zijn kop achterover gooide, konden we het gewei in volle glorie aanschouwen..
De opgedroogde bloedbanen zijn nu duidelijk zichtbaar – Foto: ©Louis Fraanje
Niet lang meer duren
Aan alles is te zien, dat het niet lang meer zal duren, of “Hubertus” gaat zijn gewei ‘vegen’. We hopen dat natuurlijk ook vast te kunnen leggen, want dat ging vorig jaar ‘de mist in’ en was het gewei al helemaal kaal en schoongeveegd. Maar… we blijven hem – op afstand – volgen en houden u op de hoogte!
***
Hubertus op rozen
Dat Hubertus een brutale rakker is, dat weten we zo langzamerhand wel, maar een tijdje geleden maakte hij het wel erg bont. Niet vanwege dat het publiek zich bedreigd voelde door agressief gedrag, nee…het hert snoepte aan de knoppen en bladeren van de rozen bij het “Jachtslot Sint Hubertus”. En dat mocht natuurlijk niet, hoewel het bekend is, dat het roodwild dol is op de knoppen en bladeren van frambozen, bramen en rozen.
Hubertus tijdens het smullen van de rozen – Foto’s: ©Anouska van Ekelen
Stampij
Blijkbaar heeft Hubertus gedacht dat deze lekkernij speciaal voor hem bedoelt was, maar de beheerders dachten daar toch wel wat anders over. Met veel stampij werd hem de ‘wacht’ aangezegd, en met de bezem de tuin uitgejaagd. Of het ook indruk op hem heeft gemaakt? In ieder geval hebben we hem er niet meer gezien. Natuurlijk is zoiets wel heel erg ondeugend, maar je weet dat dit kan gebeuren in een wildpark.
Visitekaartje
Tenslotte weet zo’n hert ook niet beter, en mogen we hem dat dan natuurlijk ook niet kwalijk nemen. Met onze tegenwoordige techniek moet het toch zeer zeker een ‘koud kunstje’ zijn om maatregelen hier tegen te treffen? Want het is en blijft een feit, dat hert “Hubertus” hèt visitekaartje van Nationale Park De Hoge Veluwe is!
Wijzelf waren niet in de gelegenheid om het ‘rozen-smulfestijn’ vast te leggen, maar Anouska van Ekelen uit Otterlo maakte er – enige tijd geleden – met haar samsung note 4 toch een paar schitterende platen van.
Waarvoor onze hartelijke dank!
