De natuur laat zich niet ‘uit het veld slaan’ door al dat asfalt…
Zwerven over de Veluwe, met zijn bossen, heidevelden en zandverstuivingen, is voor een ieder die van de natuur houdt een geweldige ervaring. Dat veel snelwegen het gebied doorkruisen, is natuurlijk wat minder aantrekkelijk, maar het is helaas niet anders. Toch laat de natuur zich – letterlijk en figuurlijk – niet ‘uit het veld slaan’ door al dat asfalt. In tegendeel zelfs, dat merkten wij de afgelopen week bij de op- en afrit van de A-12 bij Wolfheze. Een schitterende en kleurrijke berm, barstensvol met het felgele Sint Janskruid en Gele toorts, afgewisseld met het hard-roze Vingerhoedskruid!
De snelweg A12 is een drukke verkeersader op de Veluwe – Foto: ©Louis Fraanje
Bodemverschraling
Enige tijd geleden is hier een nieuw viaduct gekomen en de rijbaan verbeterd, er is dus veel zand verplaatst en mede door al deze werkzaamheden de berm, is de bodem blijkbaar verschraald. Verschralen zorgt ervoor dat er minder voedingstoffen in de bodem komen. Het bodemleven ontwikkelt zich en de subtiele balans tussen de voedingstoffen die er in de bodem zitten wordt hersteld. Mede hierdoor krijgt de oorspronkelijke en meer bloeirijke vegetatie, een kans om zich te ontwikkelen. De biodiversiteit van de insecten en andere dieren wordt daarmee groter.
Kleurrijke bermen langs de op- en afrit van de snelweg – Foto: ©Louis Fraanje
Veel automobilisten ontgaat de schoonheid langs de snelweg – Foto: ©Louis Fraanje
Een pluim
We waren er al een paar keer voorbijgereden en telkens weer werden wij gegrepen door deze kleurrijke begroeiing van de wegberm. Totdat we tegelijkertijd tegen elkaar zeiden, dat dit zoiets moois was, om er eens iets over te schrijven op het weblog. Als echte natuurliefhebbers vinden wij dan ook, dat in dit geval de wegbeheerder een grote pluim verdient heeft!
Wij werden gegrepen door deze kleurrijke begroeiing van de wegberm – Foto: ©Louis Fraanje
Het felgele Jacobskruiskruid, afgewisseld met het hardroze Vingerhoedskruid – Foto: ©Louis Fraanje
Tenslotte…
Over het Vingerhoedskruid en alles er omheen, heeft Willem Mourik al uitgebreid geschreven in zijn artikel op onze weblog: Vingerhoedskruid met een afwijkende bloeiwijze!
Het Sint-Janskruid (Hypericum perforatum) is een plant uit de hertshooifamilie (Hypericaceae). De vaste plant komt van nature oorspronkelijk voor in Europa, maar is van daaruit verder verspreid. Het kruid bloeit rond het Sint-Jansfeest op 24 juni, de tijd dat de zon op zijn hoogst staat, met gele bloemen die dan ook worden geoogst. De soort is al lang in gebruik als geneeskrachtig kruid en is als plantaardig antidepressivum verkrijgbaar. Meer info: Sint-Janskruid –
