Een geslaagde foto-jacht met een ‘schijnbaar’ crimineel tintje…
Geregeld ga ik tijdens een wandeling of op de fiets in het bosgebied -bij mij in de buurt- even naar een holle boom kijken waarin regel- matig een bosuil woont. Als de bosuil mooi op zijn zitje daar hoog in de boomholte zit, ga ik als de brandweer naar huis om de “kiekkast” op te halen. Wanneer ik dan met de damp op de rug en tong op de schoenen met de hele fotohandel teruggekeerd ben, is negen van de tien keer de bosuil gevlogen!
Foto rechts. De slaapboom met gaten voor de bosuil, maar…
die is weer niet thuis – Foto: ©Ton Heekelaar >>
Vrijdag 24 november j.l.
Bij mooi, doch koud weer heb ik besloten, dat ik het anders aan ga pakken! Ik laat deze middag niets aan het toeval over en koppel mijn foto-kar gelijk aan mijn e-bike. Indien de bosuil op zijn vaste stek zit, dan ben ik up-to-date direct klaar om tot handelen over te gaan. Zo gezegd, zo gedaan.
Met de e-bike & foto-kar op jacht naar de bosuil. Dan op afstand met de verrekijker observeren. Is de bosuil thuis,… dan zijn we gelijk up-to-date – Foto: ©Jozephien Heekelaar
Bosuil thuis
Toen ik die middag omstreeks 14.00 uur de uilenboom op enige afstand was genaderd, ben ik gestopt. Vervolgens de verrekijker van onder mijn fleece-jack voor de dag getoverd. Dan kan ik mooi op afstand met de verrekijker observeren of de bosuil thuis is. En… ja hoor, ik zag dat dat deze bij een waterig zonnetje daar boven in de boomholte lekker zat te soezen. (Zie de foto’s hieronder).
Mooi, nu is het een kwestie van – gelijk als de overige fietsers – gewoon een klein eindje voorbij de uilenboom fietsen en mijn vervoer uit het zicht parkeren.
Klaar voor de jacht op de bosuil
Daarna sjouw ik met de hele fotohandel op mijn nek naar de achterzijde van de dikke beuk en loop de soezende bosuil daar hoog in de boom een eindje voorbij. Vervolgens zet ik in één vloeiende beweging mijn statief met camera en telelens startklaar. Nu is het alleen nog een kwestie om het foto object in de zoeker van mijn camera te vangen, scherpstellen en afdrukken. Fluitje van een cent en… foto-jacht geslaagd.
Klaar voor de jacht op de bosuil – Foto: ©Jozephien Heekelaar
Aantrekkelijk object
De bosuil bleef na een aantal beelden te hebben geschoten – als een wonder – nu wel zitten en verroerde geen veer. Vanwege een betere invalshoek ten opzichte van mijn foto object, besloot ik achter een van de vele oude dikke beukenbomen schuin tegenover de uilenboom te posten. Wanneer men als natuurfotograaf op het driepootstoeltje scherp zit te posten, ben je voor de langs lopende wandelaars een magnetisch aantrekkelijk object.
De postende natuur-hobby-fotograaf op de bosuil is voor wandelaars een magnetische vraagbaak – Foto: ©Jozephien Heekelaar
Tekst en uitleg
Dan volgt onherroepelijk de vraag: “Meneer, wat is daar te zien?” Geduldig geef ik hen dan uitleg en toon de beelden van de bosuil op het monitor/schermpje van mijn camera. Met verbazing en dankbaarheid gaat men vervolgens weer op pad. Dat na een dergelijke conversatie de bosuil zich in de holle boom heeft terug getrokken, laat zich raden. Maar ja, dat is slechts een detail. Er zijn ergere dingen in het leven, Toch?
Geachte lezers let op het vervolg van de bosuil. Dat wordt andere koek wanneer de natuur-hobby-fotograaf politiebezoek krijgt!
Lees ook: Op de bosuil en… politie op bezoek? – Deel 2 – Slot
______________________________________________________________________________________________________________________
Bekijk ook het filmfragment:
