Ganzen als waakhonden op de boerderij
Het lijkt er zo onderhand wel op, of we van de ene kraamvisite in de andere wandelen, overal om ons heen weerklinkt het gekwaak en gesnater van eenden en ganzen, vooral de laatste is goed vertegenwoordigd in het bos. Aan de overkant van het water, dicht bij het kasteel Schaffelaar ontdekken we een echtpaar gewone witte ganzen. Dit zijn verwilderde boerderijganzen, ook wel ‘Soepgans‘ genoemd. Dit zijn vogels die vroeger uit de stamvader, de Grauwe Gans, zijn gefokt voor vlees, eieren en dons en bovendien als ‘waakhond’ dienden op de boerderij.
Een mooie weerspiegeling van het vijftal in het water – Foto: ©Louis Fraanje
Gezinsuitbreiding
De ganzen hier in het bos zijn meestal witte of bonte vogels die vaak niet kunnen vliegen en het mag duidelijk zijn dat deze ganzen niet trekken. Dus blijven ze hier in het Schaffelaarsebos en vandaar dat wij nu geconfronteerd worden met deze gezinsuitbreiding. Er waren nog drie kleintjes overgebleven, de rest zal ongetwijfeld ten prooi gevallen zijn aan rovers uit de omgeving. De drie werden constant in de gaten gehouden door hun ouders en bij het minste of geringste gevaar, blazen, gakken en snateren ze er op los.
Eventjes verderop op buurtvisite bij tante gans – Foto: ©Louis Fraanje
Hoopje dons
Als één van de kleintjes er plotseling vandoor wil gaan, is moeder gans er als de pinken bij om in te grijpen en de kleine tot de orde te roepen. Als wij hen zo door het gras zien struinen, zie je eigenlijk pas goed het verschil in grootte, dan valt zo’n klein hoopje dons op pootjes bijna niet op. Het nieuwe leven begint, telkens weer opnieuw en we worden ‘overweldigd’ door het wonder der natuur, waar geen mensenhand aan te pas is gekomen, geweldig!
Wat een groot verschil, die grote logge gans en dat kleine hoopje dons – Foto: ©Louis Fraanje
Grote Canadese Ganzen
Ineens roept Fransien: “Oh… wat leuk, moet je daar eens kijken op het water bij de Koewei, een Grote Canadese Ganzenechtpaar met tussen hen in, dertien kleine gansjes, in een lange rij achter elkaar, schitterend!” Als de ‘wiede weerga’ ren ik erheen en probeer ze zo mooi mogelijk op de plaat te krijgen. Ook deze, van oorsprong wilde ganzensoort, tref je steeds vaker aan op plekken zoals hier in Barneveld, waar ze zich gemakkelijk aanpassen.
De Grote Canadese Ganzen met het kleine grut tussen hen in – Foto’s: ©Louis Fraanje
Het hele stel tussen de ouders in en een achter-aan-komertje – Foto’s: ©Louis Fraanje
Gemakkelijk en rap
Even verderop is een kleine houten steiger, vanwaar ik het mooie tafereel nog beter in beeld kan krijgen. Net als vroeger, roep ik: “Poele… poele… kom maar hier!” Dat herkenden ze onmiddellijk en zo kwamen ze, onder het toeziend oog van hun ouders, meteen mijn kant op zwemmen. Wat een mooi en vertederend gezicht om te zien, al dat kleine spul in het water en ook hoe gemakkelijk en rap ze zich over het wateroppervlak voortbewogen. Fransien probeert er nog snel even een klein stukje van te filmen(zie onder).
Grote Canadese Ganzengezien met dertien kleintjes – Foto: ©Louis Fraanje
Emotionele waarde
Deze mooie en zonnige voorjaarswandeling op zondagmiddag in het Schaffelaarsebos te Barneveld, was voor ons niet alleen een schitterende natuurbeleving, maar ook een weerzien van oude- en bekende plekjes uit onze jeugd. En al is de hele oppervlakte misschien nog geen honderd hectare groot, voor ons is de emotionele waarde vele malen groter, daarvan zijn we beiden overtuigd. Het ‘geluk’ zit hem vaak in de kleine dingen, dat ondervonden we – letterlijk en figuurlijk – deze middag weer eens. Een levensles waar je simpelweg gelukkig van wordt en daarom ook, lieten wij u even heerlijk meegenieten van deze fijne wandeling!
Bekijk ook het filmpje:
