Hubertus in geen velden of wegen te bekennen
Verscheen Hubertus tussen de jonge beukjes – Foto: ©Jacqueline Jansen
Het heeft even geduurd, maar eindelijk zagen we afgelopen maandag 10 april, laat in de namiddag dan toch eindelijk weer eens onze Hubertus.
Op de fiets
We hadden vernomen dat Hubertus bij het Weitje van de Pol was gesignaleerd.
Dus waren Jannie en ik deze middag op de fiets gestapt, om daar eens poolshoogte te gaan nemen.
Fris
Nadat het de laatste dagen zulk mooi weer geweest was, bleek de temperatuur vandaag een heel stuk lager uit te vallen.
Onvindbaar
Eenmaal aangekomen bij het bekende Weitje en daar eens een tijdje rondgekeken te hebben, bleek Hubertus in geen velden of wegen te bekennen. Dus op de fiets en weer terug naar de auto, daar ging onderweg ineens de telefoon, aan de andere kant de stem van Jacqeline Jansen: “Zijn jullie in de buurt? Hubertus loopt hier vlakbij de Houtkampweg!” Ik antwoordde: ” We komen er aan!”. Helaas waren onze vrienden Louis en Fransien Fraanje niet in de buurt en konden er dus weer voor de zoveelste keer niet bij zijn, maar ik sprak met Louis af, dat ik wel iets zou aanleveren voor de weblog.
Toen we nog maar net – goed en wel – in de auto zaten en weer in de richting van het Zwarte Veld reden, ontdekten we de Jansens en iets verderop Hubertus, rechts van de Houtkampweg tussen de jonge beukjes van de zandweg. Hij liep daar helemaal op zijn gemakje van het gras te vreten, zich van niets en niemand wat aan te trekken.
Opeens zagen we hem lopen – Foto: ©Jacqueline Jansen
Gewei aardig gegroeid
De auto aan de kant van de Houtkampweg geparkeerd en op naar onze Hubertus, om eens te zien hoever zijn gewei alweer gegroeid zou zijn. Blijkbaar had hij ons al aan horen komen, want toen we dicht in zijn buurt kwamen, keek hij even op, met een blik in zijn ogen, zo van “zijn jullie daar weer?” Zijn gewei was alweer een aardig eindje aangegroeid.
Het gewei is al wat verder – Foto: ©Florus van den Berg
Oog in oog – Foto: ©Jacqueline Jansen
De wintervacht begint ook al aardig los te laten – Foto: ©Florus van den Berg
Lente
Een grappig gezicht was het, om Hubertus zo te zien staan met zijn haveloze wintervacht, die zo hier en daar al aardig begon los te laten. Op de achtergrond stond een krentenboompje in bloei en een jonge larix had zich ook alweer in een mooi lichtgroen jasje gestoken. Ondanks het frisse weer, was het wel degelijk Lente, ook de berken kwamen al aardig in de tere groene blaadjes te zitten.
Hubertus in bastgewei, met op de achtergrond een berk met het tere groen – Foto: ©Florus van den Berg
Trektocht
Hoewel hij de hele winter tussen zijn soortgenoten heeft vertoefd, heeft hij nu blijkbaar toch weer voor zijn ‘vrijbuiters-bestaan’ gekozen en begint de hele cyclus weer opnieuw. Onze vrienden Louis en Fransien Fraanje opperden het al eens eerder; want… het gaat weer net als voorgaande jaren, Hubertus is weer aan zijn trektocht naar de omgeving van ‘De Koekoek’ en het Jachthuis begonnen. Daar is zijn thuis, tussen het bekende weitje van ‘De Heidebloem’ en de Kronkelweg en zullen we hem daar kunnen volgen en de groei van zijn nieuwe gewei bewonderen.
Wat een gezicht met al dat loszittende winterhaar op zijn kop – Foto: ©Florus van den Berg
Wens en waarschuwing
We zijn natuurlijk geen kenners, maar volgens ons is Hubertus in goede conditie en nu alles ook weer gaat uitlopen, kan hij weer genoeg voedsel vinden en aansterken. We hopen in ieder geval, dat we met z’n allen nog lang mogen genieten van dit bijzondere hert, dat wij en onze vrienden in ons hart hebben gesloten.
Blijft natuurlijk overeind, dat de bezoekers van het Park De Hoge Veluwe, Hubertus met respect behandelen en de nodige afstand bewaren, want het is en blijft – zonder meer – een ‘wild’ dier, ook al lijkt het misschien niet zo!
We kunnen er niet genoeg op blijven hameren, want als het echt een keer fout gaat door een ‘stommiteit’ van een bezoeker, die zich niet aan de regels houdt, krijgt Hubertus ‘onvoorwaardelijk’ de kogel! Dat wil toch niemand en ook zeker de mensen van de Hoge Veluwe zelf niet, dus aan hen en aan ons, zal het zeker niet liggen, dat mag duidelijk zijn!
WEES DUS GEWAARSCHUWD EN GEEF HUBERTUS DE RUIMTE!
