Slapende zwijnen moet je niet wakker maken – Deel 2 – Slot

De derde akte

Het is en blijft een schitterend gezicht, die kleine gestreepte biggetjes of frischlingen, zoals de jager ze noemt. Ze zijn zo vlug als water en wroeten net als hun ouders al binnen de kortste keren de bodem open, op zoek naar voedsel. Maar… ik moet bij de les blijven, want soms lijkt het wel op telepathie. Terwijl ik zo zit te filosoferen en nog met de gedachte speel of het biggetje er wel of niet bij hoort, spoedt het kleine ding zich in de richting van de twee snurkende zwijnen.

Het kleine ding spoedt zich in de richting van de twee snurkende zwijnen– Foto: ©Louis Fraanje

Gewoon huppekee…

Daar aangekomen, bedenkt het zich geen moment, kruipt er gewoon overheen en wurmt zich er – zo goed en zo kwaad als het gaat – tussenin. Met andere woorden, zo doe je dat in de wereld van het wilde zwijn, geen ellenlange dialogen of iets dergelijks, zoals bij ons nog weleens het geval kan zijn, nee… gewoon ‘huppekee’ niet kletsen maar poetsen.

Nummer drie heeft zich er gewoon tussen gewurmt – Foto: ©Louis Fraanje

Verkassen

Volgens mij moet het nu wel heel erg krap geworden zijn daar tussen de snurkende zwijnen, of ik moet mij heel sterk vergissen. Vanuit de positie waarin ik nu zit, kan ik niet goed zien wat er allemaal aan de hand is aan de achterkant. Dus zal ik op de ene of andere manier moeten verkassen. Dat is gemakkelijker gezegd, dan gedaan, want ik moet de boel nu niet verstoren. Maar… met een beetje geduld en beleid, bereik ik via een omweggetje de andere kant.

Het middelste biggetje is bijna niet meer te zien – Foto: ©Louis Fraanje

Angstig gepiep

Wat ik dan te zien krijg, is ongelooflijk, want ik wist zeker dat er drie biggetjes moesten zijn en nu zie ik er in eerste instantie maar twee. Gelukkig wordt ik snel uit de droom geholpen, want even later hoor ik een wat angstig gepiep en ontdek ik het derde biggetje. Dat deze nog niet gestikt is zal ik wel niet begrijpen, maar hij leeft nog steeds.

Een komisch gezicht, als ik alle drie de kopjes er bovenuit zie komen – Foto: ©Louis Fraanje

In de benen

Een ontzettend komisch gezicht, als ik alle drie de kopjes er bovenuit zie komen. Daar komt nog bij dat het ene zwijn in haar slaap, haar grote achterpoot af en toe omhoog beweegt. Als dan tenslotte het drietal met veel herrie zich omhoog heeft gewerkt en tegelijkertijd in de benen komt, zien we het rechtse zwijn enigszins omrollen op haar zij. Het is blijkbaar de moeder van het drietal, want deze beginnen gelijk aan de tepels te sabbelen. Het andere zwijn snurkt ondertussen gewoon lekker door, of er niets aan de hand is. Het hele tafereel heb ik ook proberen te filmen, het resultaat ziet u hieronder.

____________________________________________________________________________________________________

Bekijk ook het filmpje:

 

 

Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2017/04/04/slapende-zwijnen-moet-wakker-maken-deel-2-slot/