Hubertus de zwerver
Afgelopen vrijdagavond 20 mei zijn we – na het avondeten – nog op de Hoge Veluwe geweest, in de hoop dat we misschien nog Hubertus tegen zouden komen. Vanaf Harskamp is het eigenlijk niet zo heel erg ver rijden, je bent er met een klein kwartiertje. Niet altijd heb je geluk, want Hubertus zwerft nogal van hot naar her. Deze keer was het dan toch raak, we reden over de Kronkelweg en halverwege zagen we hem links op een wildweide aan het grazen.
Hubertus aan het grazen op de wildweide – Foto: ©Florus van den Berg
Iets bijzonders
Gelukkig was het niet druk op dit moment en konden we op ons gemakje onze grote vriend fotograferen. De auto parkeerden we naast de weg en liepen een klein stukje tot aan de slagboom om vandaar uit – zonder verstoring – een aantal foto’s te kunnen maken. Terwijl Hubertus rustig zijn gang ging op het open stuk, zagen we dat in het gewei, althans in de kroon ook iets bijzonders aan de hand was. We vroegen ons in gedachten af, hoe groot het gewei zou gaan worden dit seizoen?.
Terwijl hij z’n kop naar beneden houdt, zien we iets bijzonders – Foto: ©Florus van den Berg
Extra end erbij
Het leek even, of Hubertus onze gedachten kon raden, want opeens keek hij op en draaide zijn kop in onze richting. Tjonge, wat is het toch een mooi hert als je hem daar ziet staan – in volle glorie – op de open wildweide. Zoals ik al opperde, heeft hij iets bijzonders aan de rechtse geweistang, want boven in de kroon krijgt hij daar nu een extra end erbij. Vorig jaar had hij op die plek zes enden en nu dus zeven stuks. Aan de linkerkant zien we dat alles – voor zover wij het konden beoordelen – hetzelfde is gebleven.
Een zelfbewuste Hubertus in volle glorie op de wildweide – Foto: ©Florus van den Berg
Veronderstelling bevestigd
We zullen het binnenkort weten, want het gewei gaat nu snel en dan zal blijken of het een ongelijke twintig-ender gaat worden of niet. Over een aantal dagen/weken is zijn gewei volgroeid en hebben we zekerheid, dus zullen we nog even geduld moeten hebben. Als Hubertus weer verder gaat met grazen en zijn kop wat meer in onze richting draait, kunnen we het nog eens goed bekijken en wordt onze veronderstelling nog eens bevestigd. De rechterstang gaat in de kroon aan de voorkant in drieën en de linker in tweeën.
Op de foto is duidelijk te zien dat de rechterkroon groter wordt – Foto: ©Florus van den Berg
Een feest
Wat het ook gaat worden, we zien het hopelijk vanzelf wel weer. We konden in alle rust en op gepaste afstand, een aantal prachtige foto’s van Hubertus maken. We hopen dan ook, dat anderen dit ook doen, dan kunnen we nog lang plezier aan hem beleven. Wij hebben in ieder geval weer een mooie avond op de Hoge Veluwe achter de rug. Hoe je het ook wendt of keert, een ontmoeting met dit bijzondere hert is altijd een feest. Niet alleen voor ons persoonlijk, maar ook vele anderen en in het bijzonder onze natuurvrienden Louis en Fransien Fraanje en woudloper Ton Heekelaar!
