Morgenstond
Er gaat een zacht verheugd gefluister,
door het prille voorjaarsbos
en, na ‘t donker winterduister
ontluiken bloemen, springen knoppen los.
Een nieuwe lente is gekomen
als een toverfee in ‘t morgenland,
een teder waas van wonderdromen
wordt gespreid, met kleurig gulle hand.
Het prille voorjaarsbos – Foto: ©Louis Fraanje
Ik ga langs ochtendstille gangen
gelijk een kind aan vaders hand
veel schoons is in mijn blik gevangen
van mijn geliefde Veluwland.
‘k Zie onder groen bemoste bomen
duizend annemoontjes staan
een plekje waar ik steeds wil komen
zomaar langs de wandelbaan.
‘k Zie hoe over veld en beemd de dauw
als een zilverwitte wade is geweven
en het zonnelicht nu gauw
kracht en schoonheid aan ‘t geheel zal geven.
‘k Hoor in het deemster eikenhout
van de eekwal langs de schapendrift
een roodborst zingen met een stem van goud
voor mij als een schone lentegift.
Roodborst met een stem van goud – Foto: ©Louis Fraanje
Het zonnelicht met gulle hand gestrooid
sprankelend, als feeënhaar door ‘t woud
heeft met dukatensprankeling het bos getooid,
een sprookjessfeer in zuiver goud.
Een reebok, rank met glanzend oog
gericht op mij die stil daar staat
hij rekt zijn hals, de oren gaan omhoog
het dier springt af, hoe sierlijk als hij gaat.
Ginder aan de rand der heide
weet ik ‘t oude Hessenspoor
waar eertijds voerlui hun paarden leidden
van einder tot einder, immer door.
Wat een rijkdom is ons mensen toch gegeven
geluk en levensvreugd in de natuur
onze geest is er mee verweven,
Gode dank voor dit volmaakte uur.
©Tekst: 1933 – Johan Gerardus Veenhof – 1999
Johan G. Veenhof(†) – Foto: ©Louis Fraanje
Eerder gepubliceerd in: De Veluwenaar – 5e jaargang – nummer 2 – april – 1997
Lees ook: Een jaar ging voorbij…
