Ongeluk met fret en dubbelloops

Ton-wild-observatie-kopie-300x199

Jachtopzichter Ton Heekelaar – ©Eigen foto

Weer aan een drama ontsnapt

Nadat de intensieve werkzaamheden van de grofwildjacht in de wintermaanden voorbij waren kregen wij: chef jachtopzichter Gijs van Velthuizen en zijn assistent jachtopzichter in opleiding Ton Heekelaar, de gelegenheid zelf te gaan jagen. De konijnen kort houden nabij landbouwgronden.

Konijnenvraat

Nu, bijna een halve eeuw geleden herinner ik mij nog heel goed toen wij de eerste keer gingen fretteren. Dat was op- en nabij gronden van de politiehonden(training) vereniging op het landgoed Heuven te Rheden. Die gronden grensden enerzijds aan het grote geaccidenteerde heide-areaal van De Posbank en ten zuiden aan landbouwgronden. Het aldaar te velde staande gewas (winterrogge) diende beschermd te worden tegen overmatige konijnenvraatschade.

Landgoed Rhederoord+landhuis te De-Steeg. DSC7968

Landgoed Rhederoord en Landhuis te De Steeg – Foto: ©Ton Heekelaar

Fret en konijnen

De geelkleurige fret behorende tot de marterachtigen gelijk als o.a. een hermelijn, werd het hele jaar door mijn chef in een rennetje met nachthokje + hooi gehouden. Het roofdiertje werd goed verzorgd met melk, rauwe eieren en stukjes rauw vlees. Wanneer de fret in het zogenaamde vervoer-frettenkistje werd gestopt, dan wist het roofdiertje wel hoe laat het was. Lekker…  één of meerdere konijnen in de ondergrondse konijnenpijpen achter de broek aan jagen.

geel-fret

De fret klaar voor de jacht – Foto: ©Archief JGS

Dan spoot letterlijk en figuurlijk het konijn uit de grond, alsmede steeg het adrenaline gehalte van ons jagers tot grote hoogte. Vervolgens spurtte het konijn met de snelheid als de brandweer op zoek naar een veilig heenkomen elders. Om een konijn in de volle run met een zuiver dodelijk hagelschot te strekken, bleek geen sinecure.

Oefening baart kunst

Met een pak van 25 stuks loden hagelpatronen nr.6 lukte het mij slechts één konijn met mijn dubbelloops jachtgeweer kaliber-16 te strekken! Volledigheidshalve: met mijn laatste patroon toch nog één konijn geschoten…… in het zitje!  De rest waren uitsluitend saluutschoten!

Het zogenaamde voorhouden op het beoogde doel bleek toen (nog) niet aan mij besteed.  Mijn chef genoot kennelijk van mijn klein-wild vuurdoop door bij herhaling zout in de wonde te wrijven met de opmerking: “ konijnenfretteren is kennelijk niet aan je besteed of…….. had je toevallig je dag niet?!”. Oefening baart kunst. Dus nadien regelmatig naar de schietbaan om op de rabbit baan te oefenen.

Oude gem.huis gezien vanaf jacht konijnensingel. DSC7942

Oude Gemeentehuis gezien vanaf jacht konijnensingel – Foto: ©Ton Heekelaar

Miegelde van de konijnen

Het jaar daarop gingen wij fretteren in de kleinwildjacht van de vader van Pieter van Vollenhoven. Hij had de jacht op het landgoed Rhederoord te De-Steeg van de baronessen van Heeckeren van Kell gepacht. Dat jachtveld was precies gelegen tegen over het voormalige oude gemeentehuis van de gemeente Rheden. Voor het gemeentehuis lag tot aan de bosrand van het landgoed een strook bouwland. Het aldaar te velde staande overheerlijke gewas (wintertarwe) was als ware een rijk gedekte tafel voor de in de bossingel wonende konijnen. In de inmiddels ons bekende konijnenholen miegelde het van de konijnen.

wildkonijn 8 juni 2009 Posbank.DSC_0067 - kopie

Een wild konijn op de Posbank – Foto: ©Ton Heekelaar

Weddenschap

Wanneer wij al dan niet samen met de oude heer: Piet van Vollenhoven aldaar aan het fretteren waren, dan was de burgemeester van de gemeente Rheden niet zo blij met ons!

Achter de ramen

Om niets van het schouwspel te missen sprongen de ambtenaren subiet achter hun bureau vandaan en verdrongen zich achter de ramen van het voormalige gemeentehuis.

Het leek wel of men onderling een weddenschap hadden afgesloten en turfden de geschoten jachtbuit.

Bijna een drama

Een paar jaar later gebeurde HET! Tijdens een gezellig jachtmiddagje op het landgoed van de hiervoor genoemde baronessen was bijna in een drama geëindigd. Samen met mijn chef waren wij weer bezig de konijnenpopulatie kort te houden.

Lijkbleek van schrik

Routinematig  was ik voornemens om voor de zoveelste keer de fret in een goed belopen konijnenpijp te zetten. Er was op dat moment uiteraard nog geen konijn te zien. Dat was ook nog niet te verwachten omdat de fret nog niet ondergronds de  konijnen achter de broek aan zat. Mijn chef had strategisch reeds zijn post voor een mooi/vrij schootsveld ingenomen toen plotseling een schot klonk. Gelijktijdig vlogen de kluiten grond tegen mijn kuiten. Mijn chef stond lijkbleek van schrik te kijken. Hij was met stomheid geslagen en kon op dat moment amper uit zijn woorden komen. Wat bleek? Feitelijk geluk bij een ongeluk!

_fretteren door Peter Dijken.DSC8022

Het schot tijdens het fretteren – Tekening: ©Peter Dijken

Spontaan schot

Nadat mijn chef zijn geopende dubbelloops jachtgeweer met twee nieuwe hagelpatronen kaliber 12 had geladen, sloot hij routinematig zijn jachtgeweer. Dus uit veiligheidsoverweging gericht naar de grond. Op dat moment gingen spontaan beide lopen -dus patronen- af zonder dat hij met de vinger(s) aan één of beide geweer-trekkers kwam!

Aan flarden geschoten

Achteraf bleek, toen ik een stap zette om de fret in de konijnenpijp te plaatsen, zijn beide schoten – gelijktijdig – precies tussen mijn voeten ingeslagen! Wegens de zachte humus-bosgrond zijn de grote hoeveelheid loden (hagel)-korrels  hierin direct gesmoord!!! Als ik niet dat kleine beetje geluk had gehad, dan had mijn chef van die korte afstand (ongeveer 3 á 4 meter) finaal mijn onderbeen aan flarden geschoten!

Storing

Tijdens een aantal testen hierna -in veilige richting- bleek dat er spontaan een storing in zijn oude jachtgeweer was ontstaan. Ook tijdens die testen wanneer mijn chef zijn jachtgeweer op safe of niet op safe sloot, vlogen beide schoten er acuut  uit. Hiermee kwam aan een gezellig middagje op de konijnen een abrupt einde.

Rhedens_Politiemuseum

Rhedens Politiemuseum te Velp

Einde kleinwild-jacht

Feitelijk was dat jachtincident aanleiding dat aan de gehele kleinwild-jacht een einde kwam. Mijn chef liep inmiddels tegen de pensioengerechtigde leeftijd. Daarom heeft hij toen besloten zijn jachtgeweer aan de wilgen te hangen.

Ter lering: gevaar en……. veiligheid t.a.v. vuurwapens heeft van Velthuizen zijn defecte oude jachtgeweer geschonken aan het politie-museumpje te Velp. Tot slot: reeds eerder heb ik vermeld dat vuurwapens – gelijk als zaagmachines – constant op de loer liggen om je te grazen te nemen!

Bezoek:  Stichting Rhedens Politiemuseum

___________________________________________________________________________________________

Bekijk ook het filmpje:

 

Permanente koppeling naar dit artikel: https://www.de-veluwenaar.nl/2016/02/26/geluk-fret-en-dubbelloops/