Zeug met biggen in een oud douglasbos
We hadden vorige week vernomen dat er al biggen waren bij de wilde zwijnen, maar we hadden ze zelf nog niet gezien. Nou, nou, dan zijn ze wel erg vroeg dit jaar, zeiden we tegen elkaar. Maar… wie weet komen we ze eerdaags wel tegen. Afwachten, speuren en goed om je heen kijken en veel geduld oefenen.
En… gistermorgen hadden we dan toch eindelijk geluk, in een oud douglasbos zagen we een zeug met een stuk of wat biggen sjouwen. Er stond een fris briesje dat ons recht in de neus blies, dus dat zat wel snor, dan konden ze ons tenminste niet ruiken. Want zodra ze de mensenlucht oppakken, zijn ze verdwenen.
Zagen we een zeug met haar biggen – Foto’s: ©Louis Fraanje
Niet zachtzinnig
Iedere keer is het weer een schitterend gezicht die kleine gestreepte biggetjes door het bos te zien huppelen. En hoewel ze misschien nog maar enkele dagen oud zijn, stoeien ze er op los met elkaar of dat ze nooit anders gedaan hebben. Het gaat er niet zachtzinnig aan toe, dat kun je net denken.
Nog maar enkele dagen oud, maar ze stoeien er stevig op los – Foto: ©Louis Fraanje
Eerste rang
Als we zo staan te kijken en te genieten, zien we tussen wat takken nog wat van dat gestreepte spul. Maar voor we het goed en wel in de gaten hebben, komen er ineens een stel biggen in volle vaart onze richting op rennen. Die zijn blijkbaar even de weg kwijt, plotseling blijven ze even staan en hollen daarna de struiken in. Geweldig wat een show op de vroege morgen en we zitten nog eerste rang ook.
Een zestal biggen komen op ons af – Foto: ©Louis Fraanje
Tevreden geknor
Even verderop zien we een zeug liggen, ze is net haar kroost aan het zogen. Vier biggen buitelen over elkaar heen om maar de beste tepel te veroveren. Als ze uiteindelijk allemaal hun eigen tepel te pakken hebben, horen we het sabbelende geluid van de biggen. En af en toe het tevreden geknor van moeder zeug.
De biggen buitelen over elkaar heen om de beste tepel te veroveren – Foto: ©Louis Fraanje
Met haar achterpoot
Op een gegeven moment glijd er een big iets naar rechts, maar moeder duwt heel voorzichtig met haar achterpoot haar wicht weer op de goede plaats. Onvoorstelbaar als je deze ruige nozems door het Veluwse bos ziet sjouwen en ziet hoe ze elkaar zo af en toe te grazen nemen, en dan nu zo vredig haar biggen aan het zogen is.
Heel voorzichtig duwt ze het biggetje met haar achterpoot weer op de goede plaats – Foto: ©Louis Fraanje
Idylle niet verstoren
Het blijft altijd weer een mooi gezicht, die zogende biggen. Blijkbaar is de andere zeug ook aan het zogen toe, die ligt nu met haar kroost in de ketel(nest van takken). Er ligt ook nog een andere zeug en een overloper bij, die is blijkbaar van vorig jaar overgebleven. De zeug heeft er geen enkele moeite mee dat deze twee er ook bij zijn komen liggen. Och, dat ligt toch lekker warm zo met z’n allen. Nu het buiten best wel fris is, stijgt boven de zwijnenfamilie de damp omhoog, dus erg koud zullen ze het niet hebben. Maar als we wat dichterbij gekomen zijn, komt ze ineens overeind, voor ons een teken om halt te houden. Want… we willen deze prachtige idylle natuurlijk niet verstoren.
Kom niet aan mijn kinderen, want… – Foto: ©Louis Fraanje
Copyright foto’s en filmpje: ©Louis Fraanje
______________________________________________________________________________________________________________________
Fimpje
Van dit heerlijke tafereel in het nest hebben we ook een aardig filmpje gemaakt, kijk maar hieronder!
