Een grijs begin met een vlammend einde
Vandaag was het echt zo’n grijze dag, waarop je misschien liever in je bed zou willen blijven. Maar… nee hoor, dat is niets voor ons. Buiten waaide het stevig en de wind huilde door de bomen, kwam zwierig aangestevend en probeerde ons te grazen te nemen. Het was echt bar en boos en het leek wel of de wind steeds meer in kracht toenam, en ook daadwerkelijk in een storm ontaarde, die werd afgewisseld door een aantal fikse regenbuien.
Melodie der elementen
Toch kunnen die stevige buien en zo’n zware storm ook zo hun bekoring hebben als je echt van buiten houdt. Dan grijpt de storm je vast en weerklinkt het fluiten van de wind als een ‘melodie der elementen’ in je oren. Dat is puur genieten, dat is pas echte natuurbeleving in de ‘goede’ zin van het woord!
Langzaam maar zeker verkleurde de avondhemel – Foto: ©Louis Fraanje
Vlammend avondrood
Zo af en toe probeerde de zon het eens om tussen die grijze deken door te dringen, maar vergeefs. Het wolkendek bleef hermetisch gesloten. Maar zo tegen de klok van half vijf, ging de wind liggen. Was hij dan eindelijk uitgeraasd?
Terwijl we samen zo stonden bij te komen van al dat natuurgeweld, leek het wel of in enkele ogenblikken de hemel haar deuren wijd open zette. Er vielen ineens grote gaten in het wolkendek, en langzaam maar zeker verkleurde die grijze hemel in een vlammend avondrood. Een schitterend gezicht is dat telkens weer, heel emotioneel!
Het vlammende avondrood – Foto: ©Louis Fraanje
Schitterend einde
We werden er beiden ‘stil’ van en genoten met volle teugen van dit machtige kleurenspel aan de avondhemel.
Hoe grijs en grauw de dag ook was begonnen, en hoe wind en regen dan ook overheerst hadden, zo schitterend mooi en rustig was haar kleurrijke afscheid. De vredige stilte omarmde ons als een ‘warme’ deken!
